Młyny wodne w ziemiach świeckiej i nowskiej do końca XVI wieku
DOI:
https://doi.org/10.12775/SG.2015.06Abstrakt
The article investigates the issue of the development of a network of water mills in Świecie and Nowe Lands, the borders of which were approximately similar to the Świecie and Nowe castellanies existing in the 13th c. After the territory of Gdańsk Pomerania was taken over by the Teutonic Order in 1308–1309, the newly established Teutonic administration units existed here: the Świecie Commandry and the Nowe District of the Tczew Aldermanship, which after the year 1466 were transformed into the Świecie and Nowe Starosty Districts. Due to the investment costs and the legal restrictions, water mills were built the fastest as part of large landed properties organised by local dukes and church institutions (Włocławek bishops, the Cistercians of Oliwa and Pelplin and the Norbertines of Żukowo). After the year 1309, the Teutonic Order, building its administration here, aimed at introducing the legal solutions which it had developed and applied in the territory of Prussia proper. They consisted in almost full legal control in this respect. Th e right to build mills was classified as regalia, i.e. exclusive authorisations which it granted to other entities, usually by conferring in exchange for rent. During the Middle Ages, in Świecie and Nowe Lands, a relatively dense network of water mills, both in church villages and state villages (then Teutonic, and later royal) was built. They were also present in the knights’ estates, but they appeared there on a larger scale only at the end of the 15th and 16th c. Th e factor which influenced the formation of the water mill network, except the obvious relation to the development of agriculture, was the law – the mill regalia executed by the Teutonic Order. A significant change in that respect occurred after the year 1466, when the formerly existing restrictions on erecting mills in private estates disappeared.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Licencja
Autor/współautor upoważniony przez pozostałych współautorów do ich reprezentowania (autor korespondencyjny) zgłoszonego „utworu” oświadcza, że przysługują mu autorskie prawa do utworu, które nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem. Utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób, ani nie jest ograniczony prawami na rzecz osób trzecich. Utwór nie był wcześniej publikowany pod tym samym lub innym tytułem, nie stanowi również części innej publikacji. Utwór nie jest obecnie przedmiotem postępowania w innym wydawnictwie.
Autor/Współautor zgłasza utwór do publikacji w czasopiśmie „Studia Geohistorica” i tym samym potwierdza, że:
- Utwór został przygotowany zgodnie z zasadami edytorskimi obowiązującymi w czasopiśmie.
- Utwór zawiera informacje o źródłach finansowania badań, które stanowiły podstawę jego opracowania.
- Wyraża zgodę na przekazanie utworu do podwójnej recenzji, na podstawie której redakcja podejmie decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu utworu do publikacji.
- Wyraża zgodę na dokonanie przez redakcję koniecznych zmian utworu wynikających z opracowania redakcyjnego.
- Zobowiązuje się do niezwłocznego dokonania korekty autorskiej utworu, po jego akceptacji przez redakcję. Niedokonanie korekty autorskiej w terminie 14 dni od daty otrzymania materiałów, traktowane będzie za zgodę na wydanie utworu w postaci przekazanej do korekty.
Autor/Współautor udziela Instytutowi Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN i Polskiemu Towarzystwu Historycznemu nieodpłatnej, nieograniczonej terytorialnie i czasowo nieodpłatnej licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu pod warunkiem jego przyjęcia do opublikowania w czasopiśmie „Studia Geohistorica”, na następujących polach eksploatacji:
- Utrwalanie, zwielokrotnianie i wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową i zapisu elektronicznego.
- Obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono: wprowadzanie do obrotu, sprzedaż, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, również w sieci Internet.
- Włączenie utworu w skład utworu zbiorowego.
- Tłumaczenia na inne języki i rozpowszechniania tych tłumaczeń.
Autor/Współautor wyraża zgodę na udzielanie udostępnianie utworu przez Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN i Polskie Towarzystwo Historyczne na licencji:
Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe,
której pełny tekst dostępny jest na stronie internetowej: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/legalcode
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1497
Liczba cytowań: 0