Materiały do zabezpieczania i regeneracji szylkretu

Abstrakt

Szylkret był materiałem szeroko wykorzystywanym w rzemiośle artystycznym. Jego przygotowanie i obróbkę określa specyficzny, indywidualny proces technologiczny. Jednak pod względem konserwatorskim, szylkret do tej pory nie był traktowany odrębnie, lecz grupowany z materiałami zbliżonymi pod względem budowy (róg) lub wizualnym (bursztyn). Głównym zagadnieniem konserwatorskim dla tego materiału jest walka ze zmianami powierzchniowymi i deformacją, które są najczęściej spotykaną formą zniszczeń na obiektach szylkretowych. Celem badań jest wytypowanie środków do zabezpieczania powierzchniowego szylkretu. Analizy przeprowadzono na fragmentach szylkretu oraz na łuskach żółwia wodnego. Sprawdzono skuteczność działania następujących preparatów: oleju migdałowego, a także arganowego, rycynowego, bursztynowego, hydrolizowanej keratyny, mocznika oraz handlowych środków Olaplex i Paraloid B-72. Nasycone próbki poddano działaniu zmiennych warunków wilgotnościowych. Ocenę zmian przeprowadzono poprzez badanie organoleptyczne, a także analizę pod mikroskopem optycznym, skaningowym mikroskopem elektronowym oraz mikroskopem sił atomowych. Najlepszym działaniem zabezpieczającym wykazały się naturalne oleje roślinne: migdałowy, arganowy i rycynowy.