Metody imitatorskie uzupełniania dekoracji emalierskiej. Zastosowanie kompozytów polimerowych na bazie żywic epoksydowych
DOI:
https://doi.org/10.12775/AUNC.ZiK.2016.010Słowa kluczowe
emalie, konserwacja, uzupełnianie ubytków, kompozyty polimeroweAbstrakt
Ogólnie przyjętą metodą postępowania konserwatorskiego przy wykonywaniu uzupełnień warstwy emalierskiej jest w pierwszym etapie nakładanie podkładu z masy na bazie żywicy sztucznej, a następnie jego unifikacja kolorystyczna. W konserwacji szkła i ceramiki coraz większą popularność zyskują żywice epoksydowe. Stanowią one uniwersalną podstawę do budowania kompozytów polimerowych, ponieważ przez dodatek napełniaczy można je w szerokim zakresie modyfikować, dążąc do uzyskania mas o fakturze i transparentności zbliżonej do uzupełnianej emalii, a zarazem o odpowiednich właściwościach fizykomechanicznych.
Przeprowadzone badania miały na celu sprawdzenie przydatności kompozytów na bazie wytypowanych żywic epoksydowych: Eurostac EP-IN 2501 z utwardzaczem Eurostac Rapido K 2503 (Bresciani Srl, Mediolan) oraz Hxtal NYL-1 (Talas, Nowy Jork), Templum Epo Top (CTS Srl, Altavilla Vicentina), Rompox R 1004 (Romex® MB GmbH, Euskirchen) z napełniaczami w postaci zmodyfikowanej krzemionki oraz suspensyjnego poli(metakrylanu metylu) jako masy do uzupełniania ubytków emalii.
Bibliografia
Bauer, Frank, Horst Ernst, Ulrich Decker, Matthias Findeisen, Hans-Jürgen Gläsel, Helmut Langguth, Eberhard Hartmann, Reiner Mehnert, i Christel Peuker. „Preparation of Scratch and Abrasion Resistant Polymeric Nanocomposites by Monomer Grafting onto Nanoparticles, FTIR and Multi-nuclear NMR Spectroscopy to the Characterization of Methacryl Grafting”. Macromolecular Chemistry and Physics 201 (2000): 2654–2659. doi: 10.1002/1521-3935(20001201)201:18<2654::AID-MACP2654>3.0.CO;2-N.
Bauer, Frank, Hans-Jürgen Gläsel, Ulrich Decker, Horst Ernst, Annette Freyer, Eberhard Hartmann, Volker Sauerland, i Reiner Mehnert. „Trialkoxysilane Grafting onto Nanoparticles for the Preparation of Clear Coat Polyacrylate Systems with Excellent Scratch Performance”. Progress in Organic Coatings 47 (2003): 147–153. doi:10.1016/S0300-9440(03)00117-6.
Bojer, Zbigniew, Zofia Hertz, i Piotr Penczek. Żywice epoksydowe. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1972.
Brepohl, Erhard. Kunsthandwerkliches emaillieren. Leipzig: VEB Fachbuchverlag, 1981.
Butt, M. Arif, Chughtai Arshad, Ahmad Javaid, Ahmad Rafiq, Majeed Usman, i Ijaz H. Khan. „Theory of Adhesion and its Practical Implications”. Journal of Faculty of Engineering & Technology (2007–2008): 21–45. http://pu.edu.pk/images/journal/jfet/previous-pdf/JFET_03_2007%20Theory%20of%20Adhesion%20A%20Critical%20Review%20f.pdf, Dostęp 29 marca 2016.
Chu, Arthur, i Grace Chu. Oriental Cloisonné and Other Enamels. A Guide to Collecting and Repairing. New York: Crown Publishers, 1975.
Ciabach, Jerzy. Właściwości żywic sztucznych stosowanych w konserwacji zabytków. Toruń: Wydawnictwo UMK, 2001.
Ciabach, Jerzy. Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków. Toruń: Wydawnictwo UMK, 1998.
Davison, Sandra. Conservation and Restoration of Glass. Oxford: Published by Butterworth-Heinemann, 2003.
Davison, Sandra. „Reversible Fills for Transparent and Translucent Materials”. Journal of the American Institute for Conservation 37 (1998) 1: 35–47. http://dx.doi.org/10.1179/019713698806082994, Dostęp 29 marca 2016.
Domińczuk, Jacek. „Właściwości adhezyjne warstwy wierzchniej materiałów konstrukcyjnych”. Postępy Nauki i Techniki 9 (2011): 28–37. http://yadda.icm.edu.pl/baztech/element/bwmeta1.element.baztech-article-BPL2-0025-0058, Dostęp 29 marca 2016.
Gruin, Irma. Materiały polimerowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002.
Holloway, Dennis Glyn. The Physical Properties of Glass. London: Wykeham Publications, 1973.
Koob, Stephen P., Sarah Benrubi, N. Astrid R. Van Giffen, i Nathalie Hanna. „An Old Material, a New Technique: Casting Paraloid B-72 for Filling Losses in Glass”. W Proceedings of Symposium 2011: Adhesives and Consolidants for Conservation: Research and Applications, October 17–21, 1–14. Ottawa: Canadian Conservation Institute, 2011. https://www.cci-icc.gc.ca/discovercci-decouvriricc/PDFs/Paper%2035%20-%20Koob%20et%20al.%20-%20English. pdf, Dostęp 29 marca 2016.
Miliani, Costanza, Melanie L. Velo-Simpson, i George W. Scherer. „Particle-Modified Consolidants: A Study on the Effect of Particles on Solegel Properties and Consolidation Effectiveness”. Journal of Cultural Heritage 8 (2007): 1–6. doi:10.1016/j.culher.2006.10.002.
Nothdurft, Lars, Tobias Glück, Wibke Dempwolf, i Gudrun Schmidt-Naake. „Deeper Insight into Structures of Modified Aerosil Particles Synthesized via Conventional Heating and Microwave Heating”. Macromolecular Materials and Engineering 293 (2008): 132–139. doi: 10.1002/mame.200700297.
Piasecka, Arletta, Andrzej Podgórski, i Alina Tomaszewska-Szewczyk. “Application of Acrylic Based Nanocomposites in the Consolidation of Historical Enamel Layers”. IET Micro & Nano Letters 9 (2014): 499–504.
Place, Elsie S., Julian H. George, i Charlotte K. Williams. „Synthetic Polymer Scaffolds for Tissue Engineering”. Chemical Society Reviews 38 (2009): 1139–1151. doi:10.1039/ b811392k.
Podgórski, Andrzej, i Alina Tomaszewska-Szewczyk. „Emalie limuzyjskie z kolekcji Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie – zastosowanie metod analitycznych w pracach konserwatorskich”. Acta Universitatis Nicolai Copernici. Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo 45 (2014): 363–387. doi: http:// dx.doi.org/10.12775/AUNC_ZiK.2014.014.
Rabek, Jan F. Polimery. Otrzymywanie, metody badawcze, zastosowanie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2013.
Sękowscy, Aleksandra i Stefan. ABC klejów i klejenia. Warszawa: Wydawnictwo Nasza Księgarnia, 1986.
Shackelford, James F., i Robert H. Doremus. Ceramic and Glass Materials. Structure, Properties and Processing. New York: Publisher Springer US, 2008.
Stabik, Józef. „Wybrane problemy reologii uplastycznionych polimerów napełnionych”. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, Gliwice 1616 (2004): 1–225. http://delibra.bg.polsl.pl/Content/10160/Stabik_Jozef_calosc.pdf, Dostęp 29 marca 2016.
Ślesiński, Władysław. Konserwacja zabytków sztuki. Tom 3 Rzemiosło artystyczne. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1995.
Untracht, Oppi. Enameling on Metal. New York: Published by Greenberg, 1957.
Zapytowski, Bronisław, i Stanisław Tomsia. Technologia przemysłu emalierskiego. Warszawa: Wydawnictwo Górniczo-Hutnicze, 1960.
Żuchowska, Danuta. Polimery konstrukcyjne. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2000.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 650
Liczba cytowań: 0
