Metody imitatorskie uzupełniania dekoracji emalierskiej. Zastosowanie kompozytów polimerowych na bazie żywic epoksydowych
DOI:
https://doi.org/10.12775/AUNC.ZiK.2016.010Słowa kluczowe
emalie, konserwacja, uzupełnianie ubytków, kompozyty polimeroweAbstrakt
Ogólnie przyjętą metodą postępowania konserwatorskiego przy wykonywaniu uzupełnień warstwy emalierskiej jest w pierwszym etapie nakładanie podkładu z masy na bazie żywicy sztucznej, a następnie jego unifikacja kolorystyczna. W konserwacji szkła i ceramiki coraz większą popularność zyskują żywice epoksydowe. Stanowią one uniwersalną podstawę do budowania kompozytów polimerowych, ponieważ przez dodatek napełniaczy można je w szerokim zakresie modyfikować, dążąc do uzyskania mas o fakturze i transparentności zbliżonej do uzupełnianej emalii, a zarazem o odpowiednich właściwościach fizykomechanicznych.
Przeprowadzone badania miały na celu sprawdzenie przydatności kompozytów na bazie wytypowanych żywic epoksydowych: Eurostac EP-IN 2501 z utwardzaczem Eurostac Rapido K 2503 (Bresciani Srl, Mediolan) oraz Hxtal NYL-1 (Talas, Nowy Jork), Templum Epo Top (CTS Srl, Altavilla Vicentina), Rompox R 1004 (Romex® MB GmbH, Euskirchen) z napełniaczami w postaci zmodyfikowanej krzemionki oraz suspensyjnego poli(metakrylanu metylu) jako masy do uzupełniania ubytków emalii.
Bibliografia
Bauer, Frank, Horst Ernst, Ulrich Decker, Matthias Findeisen, Hans-Jürgen Gläsel, Helmut Langguth, Eberhard Hartmann, Reiner Mehnert, i Christel Peuker. „Preparation of Scratch and Abrasion Resistant Polymeric Nanocomposites by Monomer Grafting onto Nanoparticles, FTIR and Multi-nuclear NMR Spectroscopy to the Characterization of Methacryl Grafting”. Macromolecular Chemistry and Physics 201 (2000): 2654–2659. doi: 10.1002/1521-3935(20001201)201:18<2654::AID-MACP2654>3.0.CO;2-N.
Bauer, Frank, Hans-Jürgen Gläsel, Ulrich Decker, Horst Ernst, Annette Freyer, Eberhard Hartmann, Volker Sauerland, i Reiner Mehnert. „Trialkoxysilane Grafting onto Nanoparticles for the Preparation of Clear Coat Polyacrylate Systems with Excellent Scratch Performance”. Progress in Organic Coatings 47 (2003): 147–153. doi:10.1016/S0300-9440(03)00117-6.
Bojer, Zbigniew, Zofia Hertz, i Piotr Penczek. Żywice epoksydowe. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1972.
Brepohl, Erhard. Kunsthandwerkliches emaillieren. Leipzig: VEB Fachbuchverlag, 1981.
Butt, M. Arif, Chughtai Arshad, Ahmad Javaid, Ahmad Rafiq, Majeed Usman, i Ijaz H. Khan. „Theory of Adhesion and its Practical Implications”. Journal of Faculty of Engineering & Technology (2007–2008): 21–45. http://pu.edu.pk/images/journal/jfet/previous-pdf/JFET_03_2007%20Theory%20of%20Adhesion%20A%20Critical%20Review%20f.pdf, Dostęp 29 marca 2016.
Chu, Arthur, i Grace Chu. Oriental Cloisonné and Other Enamels. A Guide to Collecting and Repairing. New York: Crown Publishers, 1975.
Ciabach, Jerzy. Właściwości żywic sztucznych stosowanych w konserwacji zabytków. Toruń: Wydawnictwo UMK, 2001.
Ciabach, Jerzy. Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków. Toruń: Wydawnictwo UMK, 1998.
Davison, Sandra. Conservation and Restoration of Glass. Oxford: Published by Butterworth-Heinemann, 2003.
Davison, Sandra. „Reversible Fills for Transparent and Translucent Materials”. Journal of the American Institute for Conservation 37 (1998) 1: 35–47. http://dx.doi.org/10.1179/019713698806082994, Dostęp 29 marca 2016.
Domińczuk, Jacek. „Właściwości adhezyjne warstwy wierzchniej materiałów konstrukcyjnych”. Postępy Nauki i Techniki 9 (2011): 28–37. http://yadda.icm.edu.pl/baztech/element/bwmeta1.element.baztech-article-BPL2-0025-0058, Dostęp 29 marca 2016.
Gruin, Irma. Materiały polimerowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002.
Holloway, Dennis Glyn. The Physical Properties of Glass. London: Wykeham Publications, 1973.
Koob, Stephen P., Sarah Benrubi, N. Astrid R. Van Giffen, i Nathalie Hanna. „An Old Material, a New Technique: Casting Paraloid B-72 for Filling Losses in Glass”. W Proceedings of Symposium 2011: Adhesives and Consolidants for Conservation: Research and Applications, October 17–21, 1–14. Ottawa: Canadian Conservation Institute, 2011. https://www.cci-icc.gc.ca/discovercci-decouvriricc/PDFs/Paper%2035%20-%20Koob%20et%20al.%20-%20English. pdf, Dostęp 29 marca 2016.
Miliani, Costanza, Melanie L. Velo-Simpson, i George W. Scherer. „Particle-Modified Consolidants: A Study on the Effect of Particles on Solegel Properties and Consolidation Effectiveness”. Journal of Cultural Heritage 8 (2007): 1–6. doi:10.1016/j.culher.2006.10.002.
Nothdurft, Lars, Tobias Glück, Wibke Dempwolf, i Gudrun Schmidt-Naake. „Deeper Insight into Structures of Modified Aerosil Particles Synthesized via Conventional Heating and Microwave Heating”. Macromolecular Materials and Engineering 293 (2008): 132–139. doi: 10.1002/mame.200700297.
Piasecka, Arletta, Andrzej Podgórski, i Alina Tomaszewska-Szewczyk. “Application of Acrylic Based Nanocomposites in the Consolidation of Historical Enamel Layers”. IET Micro & Nano Letters 9 (2014): 499–504.
Place, Elsie S., Julian H. George, i Charlotte K. Williams. „Synthetic Polymer Scaffolds for Tissue Engineering”. Chemical Society Reviews 38 (2009): 1139–1151. doi:10.1039/ b811392k.
Podgórski, Andrzej, i Alina Tomaszewska-Szewczyk. „Emalie limuzyjskie z kolekcji Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie – zastosowanie metod analitycznych w pracach konserwatorskich”. Acta Universitatis Nicolai Copernici. Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo 45 (2014): 363–387. doi: http:// dx.doi.org/10.12775/AUNC_ZiK.2014.014.
Rabek, Jan F. Polimery. Otrzymywanie, metody badawcze, zastosowanie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2013.
Sękowscy, Aleksandra i Stefan. ABC klejów i klejenia. Warszawa: Wydawnictwo Nasza Księgarnia, 1986.
Shackelford, James F., i Robert H. Doremus. Ceramic and Glass Materials. Structure, Properties and Processing. New York: Publisher Springer US, 2008.
Stabik, Józef. „Wybrane problemy reologii uplastycznionych polimerów napełnionych”. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, Gliwice 1616 (2004): 1–225. http://delibra.bg.polsl.pl/Content/10160/Stabik_Jozef_calosc.pdf, Dostęp 29 marca 2016.
Ślesiński, Władysław. Konserwacja zabytków sztuki. Tom 3 Rzemiosło artystyczne. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1995.
Untracht, Oppi. Enameling on Metal. New York: Published by Greenberg, 1957.
Zapytowski, Bronisław, i Stanisław Tomsia. Technologia przemysłu emalierskiego. Warszawa: Wydawnictwo Górniczo-Hutnicze, 1960.
Żuchowska, Danuta. Polimery konstrukcyjne. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2000.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
CC BY-ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 4.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1428
Liczba cytowań: 0
