Metropolia bydgosko-toruńska jako obszar wzrostu budownictwa mieszkaniowego w województwie kujawsko-pomorskim w świetle danych GUS w latach 1996–2011

Abstrakt

W artykule zaprezentowano przestrzenne zróżnicowanie oraz kierunki rozwoju budownictwa mieszkaniowego w województwie kujawsko-pomorskim w latach 1996–2011. Szczególną uwagę zwrócono na rozwój budownictwa mieszkaniowego w obrębie planowanej metropolii bydgosko-toruńskiej. Zakres czasowy opracowania obejmuje lata 1996–2011 i został podzielony na okresy 1996–2003 oraz 2004–2011. Zakres przestrzenny obejmuje jednostki samorządu stopnia podstawowego oraz cztery strefy wyznaczone według kryterium oddalenia od Bydgoszczy i Torunia. Badaniu poddano szereg miar oraz wskaźników charakteryzujących budownictwo mieszkaniowe, m.in. liczbę oraz powierzchnię mieszkań oddanych do użytku oraz standard nowo powstałych mieszkań. Wyniki badań wskazują na względne ożywienie w sferze budownictwa mieszkaniowego w okresie 2004–2011. Na tym tle szczególnie wyróżniają się gminy zlokalizowane w bezpośrednim sąsiedztwie Bydgoszczy i Torunia. Należy jednak zaznaczyć, iż rozwój budownictwa mieszkaniowego jest silnie zróżnicowany nie tylko w przestrzeni całego województwa, ale również w granicach planowanego Bydgosko-Toruńskiego Obszaru Metropolitalnego. Pozwala to wysnuć wniosek, iż obowiązujący obecnie zasięg obszaru metropolitalnego, oparty o miasta Bydgoszcz i Toruń oraz powiaty bydgoski i toruński, nie do końca odpowiada faktycznym powiązaniom funkcjonalnym, co wskazuje na konieczność dalszych badań nad optymalnym kształtem Bydgosko-Toruńskiego Obszaru Metropolitalnego.