Archiwum Dokumentów Elektronicznych – koncepcja z 2015 r.

Abstrakt

Nie ulega wątpliwości, że dokumentacja elektroniczna jest coraz szerzej wykorzystywana w działalności jednostek organizacyjnych, a informatyzacja administracji już od 2005 r. dostarcza coraz więcej narzędzi umożliwiających komunikację elektroniczną. Osiągnięcie gotowości do przejmowania dokumentacji elektronicznej oraz jej późniejszego zarządzania w archiwum wieczystym jest wyzwaniem nie tylko dla władz archiwalnych, ale również dla archiwów państwowych i aktotwórców, którzy zgodnie z przepisami prawa, po upływie 10 lat od jej wytworzenia muszą ją przekazać do właściwego terytorialnie archiwum państwowego. Dlatego problem zarządzania dokumentacją elektroniczną w archiwach państwowych jest jednym z pilniejszych do rozwiązania. Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie problematyki zarządzania dokumentacją elektroniczną dokonującą się za pomocą narzędzia, jakim jest system teleinformatyczny. W Polsce, na potrzeby jej zarządzania już w 2006 r. zdecydowano się zbudować prototyp systemu Archiwum Dokumentów Elektronicznych, który docelowo miał być wdrożony w 2018 r. Rozważania podjęte na łamach niniejszego artykułu odnoszą się do koncepcji jego budowy zaprezentowanej w 2015 r. System ADE docelowo ma zarządzać, czyli gromadzić, przechowywać, opracowywać oraz udostępniać elektroniczne materiały archiwalne. W tym kontekście dokonano jego analizy, ze szczególnym uwzględnieniem procesu przekazywania dokumentacji elektronicznej do archiwum państwowego. W tekście zaprezentowano aktualny stan prawny, stan badań oraz przemyślenia własne autora, które na tle badań naukowych nad archiwami cyfrowymi na świecie pozwalają wskazać na te elementy jego budowy, które w ocenie autora wymagają szczególnego zaangażowania specjalistów na etapie jego projektowania.