Archiwizacja gier komputerowych - wstęp do problematyki

Abstrakt

Celem artykułu jest podjęcie refleksji nad pomysłem archiwizacji gier komputerowych oraz wskazanie rozwiązań, umożliwiających ten proces, na podstawie istniejących badań z zakresu metodyki archiwalnej oraz praktycznych rozwiązań stosowanych wobec gier. Autorzy, zaczynając od krótkiego zarysu rozwoju techniki gier komputerowych, wskazali na zasadność i konieczność ich archiwizacji. Krótko poruszyli także kwestię powstania gier jako procesu aktotwórczego. Rozważono także problemy związane z instytucją gromadzącą, miejscem i warunkami przechowywania, udostępniania i prawami autorskimi twórców gier. Przedstawienie znanych praktyk archiwizacji gier oraz konsekwencji ich zaniechania stanowi dodatkowe uzasadnienie tej problematyki. Przeanalizowano na jakie wątki kładą nacisk niemieckie i polskie akty prawne. Zwrócono uwagę na te cechy, które wyróżniają gry od innej dokumentacji, a więc uchwycenie dzięki technologii aspektów niedostępnych dla tradycyjnych form dokumentacji. Na podstawie tych informacji oraz kryteriów ogólnych selekcji znanych w metodyce archiwalnej, zaproponowano kryteria szczegółowe, na które powinno się zwracać uwagę przy ocenie wartości gry. Podjęto także tematykę ustalania listy archiwotwórców jako uszczegółowienie problemu gromadzenia gier. Następnie wykorzystując dorobek metodyki archiwalnej wobec filmów, nagrań, relacji ustnych, a także niemieckojęzyczną analizę archiwizacji gier opisano kolejne etapy ich opracowania. Propozycja standardu opisu gry jako jednostki archiwalnej stanowi zwieńczenie naszych rozważań, wypracowanych głównie za pomocą metody porównawczej. Wykorzystano w tym celu rozwiązania z innych obszarów geograficznych i formalnych (dokumentacja audiowizualna, standard opisu relacji ustnych i FOPAR). Autorzy zastrzegli, że niniejsza problematyka jest nowością, dlatego stanowi zarys i zachętę do rozważań wobec przedstawionych przez siebie zaleceń.