Opieka nad zabytkami z perspektywy posthumanistycznej Przypadek kolekcji wilanowskiej
DOI:
https://doi.org/10.12775/RF.2017.012Słowa kluczowe
ANT, Teoria Aktora-Sieci, ujęcie posthumanistyczne, sprawczość czynników poza-ludzkich, opieka nad zabytkami, muzeum, prewencja konserwatorskaAbstrakt
W artykule ukazane zostały powody teoretyczne, tło metodologiczne oraz niektóre wyniki badania procesu opieki nad zabytkami wilanowskiej kolekcji. Będąc świadkiem kryzysu nowoczesności oraz otwarcia perspektywy posthumanistycznej, proponuję zastosowanie metodologii ANT do rozpatrzenia owego procesu nie jako sekwencji ludzkich decyzji, a jako sekwencji relacji zachodzących w sieci heterogenicznych aktorów. Wskutek „podążania za aktorami” została rozwinięta i przeanalizowana mapa owej sieci. Zostały również szczegółowo rozpatrzone pojęcia „czarnych skrzynek” skrzynki”, i „translacji” jako kategorie ANT, które można zastosować w opisie codziennej praktyki muzealnej. Ponadto został omówiony schemat organizacyjny Muzeum Pałacu w Wilanowie jako ilustracja świadomego podejścia instytucji do zarządzania toczącymi się w jego obrębie procesami poprzez relacje. Tekst postuluje zastosowanie języka znoszącego dychotomiczną relację podmiot–przedmiot do opisu opieki nad zabytkami.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 699
Liczba cytowań: 0