Antoniego Czyża "Rojny i gwarny blask kultury"

Abstrakt

Rec.: A. Czyż, Rojny i gwarny blask kultury. Literacka „varietas” i historyczne „multum” tekstów, Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, Siedlce 2019

Rojny i gwarny blask kultury. Literacka „varietas” i historyczne „multum” tekstów – tak niestandardowo sformułowany tytuł książki Antoniego Czyża jest przekonywająco wyjaśniony. Współtworzą ją teksty zawarte w „mozaikowej, a jak panorama budowanej monografii”. Jeden rozdział książki powinien stać się lekturą może nawet obowiązkową dla wszystkich badaczy polskiej literatury dawnej: Retoryczno-logiczny system interpunkcji jako problem edytorski. Czasy renesansu i baroku, ponieważ badania literatury pozostają jak gdyby zakładnikami przyjmowanych edycji tekstów.

Najogólniejsza ocena książki wyłania się z jednego spośród tych mott, jakimi Ernst Robert Curtius poprzedził dzieło opatrzone tytułem Literatura europejska i łacińskie średniowiecze: „Zrównoważone połączenie mikroskopii i makroskopii tworzy ideał pracy naukowej” (Hugo Schuchhardt, 1915). Ideał najwyraziściej osiągnięty w rozdziale Dwa systemy gatunków w polskim baroku. Żywioł i norma.