Od codziennych praktyk piśmiennych do teorii introspekcji. Nieznane dzienniki Juliana Ochorowicza
DOI:
https://doi.org/10.12775/SE.2019.0008Słowa kluczowe
praktyki piśmienne, Julian Ochorowicz, introspekcja, rękopisy, zapis automatycznyAbstrakt
W artykule przedstawiono charakterystykę rękopisów niewydanego dziennika polskiego psychologa Juliana Ochorowicza. Korzystając z koncepcji wypracowanych w ramach krytyki genetycznej, antropologii słowa oraz antropologii codziennych praktyk piśmiennych, autorka przygląda się materialnemu i performatywnemu wymiarowi zeszytów intymnych. Rękopisy notatników psychologa zostały umieszczone w kontekście jego rozpraw teoretycznych oraz przemian w psychologii w drugiej połowie XIX wieku. Autorka zbadała związek codziennej praktyki piśmiennej z techniką introspekcji oraz z autoanalizą oraz podjęła namysł nad możliwością edycji niewydanych dotychczas dzienników psychologa.
Bibliografia
Andresson O., 1997, Freud avant Freud. La préhistoire de la psychanalyse 1886–1896, trad. S. Gleize, Synthélabo.
Anzieu D., 1988, L’auto-analyse de Freud et la découverte de la psychanalyse, Paris.
Bobrowska-Nowak W., 1971, Julian Ochorowicz na drogach i bezdrożach psychologii, „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”, nr 16/1.
Bodanko A., 2011, Julian Ochorowicz (1850–1917) – ojciec polskiej psychologii naukowej, „Nauczyciel i szkoła”, nr 2 (50).
Chandler D., 1995, The Act of Writing. A Media Theory Approach, Aberystwyth.
Dobroczyński B., Marcinów M., 2018, Niezabliźniona rana Narcyza. Dyptyk o nieświadomości i początkach polskiej psychoanalizy, Kraków.
Drop K., 2010, Przegrane batalie Juliana Ochorowicza, „Przegląd Psychologiczny”, t. 53 (3).
Ellenberger H. F., 2001, Histoire de la découverte de l’inconscient, trad. J. Feisthauer, Paris.
Foucault M., 2018, Hermeneutyka podmiotu, przeł. M. Herer, Warszawa.
Galtier B., 1997, L’écrit des jours. Lire les journaux personnels – Eugène Dabit, Alice James, Sandor Ferenczi, Paris.
Godlewski G., 2016, Luneta i Radar. Szkice z antropologicznej teorii kultury, Warszawa.
Goody J., 2018, La Logique de l’écriture. Aux origines des sociétés humaines, trad. A.-M. Roussel, Paris.
Goody J., 2011, Poskromienie myśli nieoswojonej, przeł. M. Szuster, Warszawa.
Grésillon A., 2016, Éléments de critique génétique. Lire les manuscrits modernes, Paris.
Hochmann J., 2015, Histoire de la psychiatrie, Paris.
Ingold T., 2007, Lines. A Brief History, Oxford.
Jones A., 2004, Seeing Differently. A History and Theory of Indentification and the Visual Arts, Oxford.
Krajewski J., 1961, Odnalezione rękopisy Juliana Ochorowicza, „Ruch Filozoficzny”, nr 3.
Lejeune Ph., 2010, „Drogi zeszycie...”, „drogi ekranie...” O dziennikach osobistych, przeł. A. Karpowicz, M. i P. Rodakowie, Warszawa.
Lejeune Ph., Bogaert C., 2006, Le journal intime. Histoire et anthologie, Paris.
Lejeune Ph., 2006, Koronka. Dziennik jako seria datowanych śladów, „Pamiętnik Literacki”, nr 97 (4).
Lejeune Ph., 1991, L’auteur et le manuscrit, Paris.
Lourau R., 1988, Le journal de recherche. Matériaux d’une théorie de l’implication, Paris.
Magnone L., 2016, Emisariusze Freuda. Transfer psychoanalizy do polskich sfer inteligenckich przed drugą wojną światową, t. 1–2, Kraków.
Magnone L., 2010, Narodziny psychoanalizy. Julian Ochorowicz i Zygmunt Freud, „Kronos”, nr 1 (12).
Mitosek Z., 1990, Od dzieła do rękopisu. O francuskiej krytyce genetycznej, „Pamiętnik Literacki”, nr 81 (4).
Ochorowicz J., 1869, Jak należy badać duszę? O metodzie badań psychologicznych, Warszawa.
Ochorowicz J., 1914, Liryczna twórczość poetów. Szkic psychologiczny, Warszawa.
Ochorowicz J., 1876, Z dziennika psychologa. Wrażenia, uwagi i spostrzeżenia w ciągu dziesięciu lat spisane, Warszawa.
Rakoczy M., 2013, Słowo – działanie – kontekst. O etnograficznej koncepcji języka Bronisława Malinowskiego, Warszawa.
Rodak P., 2006, Dziennik pisarza. Między codzienną praktyką piśmienną a literaturą, „Pamiętnik Literacki”, z. 4.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 749
Liczba cytowań: 0
