O nowej edycji Dzieł Zygmunta Krasińskiego
DOI:
https://doi.org/10.12775/SE.2018.0023Słowa kluczowe
Zygmunt Krasiński, dzieła zebrane, współczesne edytorstwo, edytorstwo naukowe, krytyka tekstowa, pisma francuskie, pisma dyskursywneAbstrakt
Wydana w 2017 roku nowa edycja Dzieł zebranych Zygmunta Krasińskiego zawiera wszystkie znane utwory literackie oraz pisma rozproszone poety pogrupowane w działy rodzajowo-gatunkowe, w obrębie których przyjęto porządek chronologiczny (respektujący daty powstania tekstów). Struktura poszczególnych tomów obejmuje następujące elementy: 1) artykuł wstępny przybliżający w ogólnym zarysie zawartość tomu; 2) prezentację układu zawartości tomu; 3) zasady edycji i modernizacji; 4) wykaz skrótów (z podziałem na skróty edytorskie i redakcyjne); 5) wybraną najważniejszą bibliografię podmiotową i przedmiotową; 6) tekst główny wraz ze skróconymi notami edytorskimi zawierającymi przede wszystkim informacje o autografie, dacie powstania utworu oraz przyjętej podstawie tekstowej; 7) objaśnienia rzeczowe. Każdy utwór potraktowano jako osobną całostkę tekstową, a objaśnienia umieszczono bezpośrednio po danym tekście. Zarówno struktura kolejnych tomów, jak i ich zawartość jest nowym opracowaniem, w wielu miejscach odchodzącym od dotychczasowej tradycji wydań zbiorowych Krasińskiego. W nowej edycji nie respektowano tradycyjnego podziału dzieł na teksty polskie i francuskojęzyczne, gdyż Krasiński w obu językach pisał podobnie wartościowe utwory. Usunięto też obowiązujący dotąd podział na pisma powstałe w okresie młodzieńczym i późnym, dojrzałym, by uniknąć sugerowania niskich walorów artystycznych wczesnej twórczości, co często było bezzasadne. Ponadto, jako że nie sposób oddzielić u Krasińskiego w ramach kryterium tematycznego artykułów filozoficznych, politycznych i religijnych, zdecydowano się przyjąć wspólną dla nich nazwę „pisma dyskursywne”, mimo że jest to termin mało precyzyjny, jednak na tyle pojemny, aby zmieścić w nim rozprawy i publicystykę Krasińskiego o wspomnianym charakterze, dotąd rozmaicie określaną.
Bibliografia
Bauchrowicz-Kłodzińska M., 2018, Krasiński: wersja 2.0, „Nowe Książki”, nr 9.
Bieńczyk M., [1990], Czarny człowiek. Krasiński wobec śmierci, Warszawa.
Dmochowski F. K., 1956, Sztuka rymotwórcza, oprac. S. Pietraszko, Wrocław.
Kalinowska M., 2013, Agezylausz Juliusza Słowackiego, Gdańsk.
Schlegel F., 2009, Fragmenty, przeł. Cz. Bartl, oprac., wstępem i komentarzami opatrzył P. Markowski, Kraków.
Słowacki J., 2009, Album rysunkowe z podróży na Wschód, wstęp i komentarz E. Grzęda, Wrocław.
Słowacki J., 2012, [Dziennik z lat 1847–1849], transliteracja, transkrypcja, nota edytorska, komentarz edytorski J. Brzozowski i K. Szumska, wstęp J. Brzozowski, Wrocław.
Sudolski Z., 1997, Zygmunt Krasiński. Opowieść biograficzna, Warszawa.
„Sztuki Edycji” 2017, nr 2 (12): Filozofia przypisów, pod red. M. Bizior-Dombrowskiej i B. Kuczkowskiego.
Tchórzewska-Kabata H., 2010, Pod znakiem światła. Biblioteka Ordynacji Krasińskich, Warszawa.
Troszyński M., 2017, Alchemia rękopisu. „Samuel Zborowski” Juliusza Słowackiego, Warszawa.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 269
Liczba cytowań: 0