Dzienniczek podróży Antoniego Edwarda Odyńca. Kilka uwag o pierwodruku i potrzebie nowej edycji

Abstrakt

Dzienniczek Antoniego Edwarda Odyńca spisywany w trakcie wojaży po Europie w latach 1830–1832 stanowi ważne źródło dla historii literatury, z którego zarówno w przeszłości, jak i współcześnie badacze czerpią wiedzę o życiu bohaterów podróży. Do dyspozycji czytelników pozostają fragmenty tekstu publikowane w czasopismach w latach osiemdziesiątych XIX (Notatki z podróży do Paryża i Londynu Antoniego Edwarda Odyńca, „Kłosy” 1889, nr 1246, 1247) oraz w latach trzydziestych XX wieku (S. Baliński, „Do widzenia się w Litwie”. Z notatnika podróżnego Odyńca, „Wiadomościach Literackich” 1934, nr 1), a także pierwodruk całości w formie książki wydany razem z innymi rękopisami kolekcjonera Tomasza Niewodniczańskiego w 1989 roku (Mickiewicziana w zbiorach Tomasza Niewodniczańskiego w Bitburgu, t. 1: Listy Adama Mickiewicza do Antoniego Edwarda Odyńca i innych adresatów 1828–1852. „Dzienniczek podróży” Antoniego Edwarda Odyńca 1830–1832. Listy i wiersze Celiny z Szymanowskich Mickiewiczowej 1834–1848, przedm. T. Niewodniczański, wstęp i oprac. M. Danilewicz-Zielińska, Warszawa 1989). Dla zainteresowanych badaczy jest również dostępny rękopis, który zachowany w dobrym stanie, znajduje się w Archiwum Zamku Królewskiego w Warszawie – Muzeum. Prezentowany artykuł ma na celu z jednej strony przybliżyć historię dzienniczka, jego burzliwe losy, a z drugiej – przyjrzeć się jego dwudziestowiecznemu wydaniu oraz nakreśleniu założeń nowej edycji. Autorka artykułu stara się także odpowiedzieć na pytanie, czy dostępna edycja spełnia oczekiwania współczesnego czytelnika. Czy potrzebne jest osobne wydanie poddane nowemu opracowaniu, które również zweryfikuje i uzupełni komentarz literacki o obecny stan wiedzy?