Objaśnienia w Pismach dyskursywnych Zygmunta Krasińskiego
DOI:
https://doi.org/10.12775/SE.2017.0021Słowa kluczowe
Zygmunt Krasiński, pisma dyskursywne, objaśnienia, edytorstwoAbstrakt
Artykuł dotyczy zagadnień związanych z objaśnieniami, które autor zredagował jako edytor tomu Pism dyskursywnych Zygmunta Krasińskiego, wydanych w ramach nowej edycji Dzieł zebranych romantyka. Edytorskie dylematy związane z konstrukcją objaśnień zajmują szczególne miejsce w przypadku tego rodzaju prozy – filozoficznej, politycznej, religijnej, krytycznoliterackiej. Z charakterem pism wiąże się, po pierwsze, wybór typu objaśnień: objaśnienia rzeczowe będą zatem przeważać liczbowo i objętościowo nad objaśnieniami językowymi. Wydawca musi zmierzyć się, po drugie, również z odwiecznym problemem edytorskim – co należy objaśniać, a od komentowania jakich kwestii odstąpić? Autor artykułu reflektuje nad tym zagadnieniem, posługując się wprowadzoną przez Konrada Górskiego w podręczniku Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich kategorią „upokorzenia czytelnika”. Autor wskazuje dalej główne typy objaśnień ze względu na ich przedmiot, jakie dają się wydzielić w tomie Pism dyskursywnych: omyłki autorskie Krasińskiego lub nieścisłości faktograficzne, objaśnienia związane z przywoływanymi przez romantyka osobami, odwołania bibliograficzne, cytaty i odwołania do innych tekstów, trudne dla dzisiejszego odbiorcy terminy fachowe. Konkluzję przedstawionego artykułu stanowi uwaga o charakterze ogólnym: wszelkie działania wydawcy związane z redakcją objaśnień muszą mieć swe źródło i legitymację w komentowanym dziele, nie mogą natomiast zmierzać do eksponowania erudycji i osobowości tekstologa.
Bibliografia
Garbal Ł., 2011, Edytorstwo. Jak wydawać współczesne teksty literackie?, Warszawa.
Górski K., 2011, Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, wstęp M. Strzyżewski, Toruń.
Gromadzki W., 1991,Uwagi na marginesie przypisywanego Zygmuntowi Krasińskiemu „Zbioru ukazów i rozporządzeń zwróconych przeciw narodowości polskiej za panowania Mikołaja I”, w: Fakty i interpretacje. Szkice z historii literatury i kultury polskiej, pod red. T. Lewandowskiego, Warszawa.
Kowalska A., 1965, John Bowring – tłumacz i propagator literatury polskiej w Anglii, Łódź.
Krasiński Z., 1973, Dzieła literackie, t. 3, wybrał, notami i uwagami opatrzył P. Hertz, Warszawa.
Krasiński Z., 2017, Dzieła zebrane. Nowe wydanie, red. M. Strzyżewski, t. 7: Pisma dyskursywne, oprac. edytorskie B. Kuczkowski. Toruń.
Krasiński Z., 1904, Pisma, t. 2, za zezwoleniem rodziny poety wydał T. Pini, wydanie krytyczne zupełne ze słowem wstępnym J. Kallenbacha, Lwów.
Krasiński Z., 1912, Pisma. Wydanie Jubileuszowe, t. 7, oprac. J. Czubek, Kraków–Warszawa.
Krasiński Z., 1999, Pisma filozoficzne i polityczne, wydał i notami opatrzył P. Hertz, Warszawa.
Krasiński Z., 1912, Pisma Zygmunta Krasińskiego. Ciąg dalszy ilustrowany, zebrał K. J. Kantak, Mikołów–Warszawa.
Kuczkowski B., 2016, „Pisma dyskursywne” Zygmunta Krasińskiego. Problemy edycji, w: Zygmunt Krasiński. „Varia” tekstowe i tekstologiczne, pod red. M. Strzyżewskiego, Toruń.
Kukulski J., 2007, Generałowie carscy i ich majątki ziemskie w Królestwie Polskim (1835–1920), Warszawa.
Loth R., 2006, Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa.
Starnawski J., 1978, Praca wydawcy naukowego, Wrocław.
Strzyżewski M., 2016, Genewskie „wypracowanie gimnazjalisty”, w: ZygmuntKrasiński. „Varia” tekstowe i tekstologiczne, pod red. M. Strzyżewskiego, Toruń.
Strzyżewski M., 2017, Zygmunt Krasiński. Edycja nowa, w: Z. Krasiński,Dzieła zebrane, t. 1: Wiersze, oprac. edytorskie M. Szargot, Toruń.
Zaręba E., 2014, Tekst dyskursywny czy literacki? Krasińskiego dwie relacje z audiencji u Napoleona III, „Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie”, nr 1–2 (6): Zygmunt Krasiński – edycje i interpretacje, pod red. M. Strzyżewskiego.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 243
Liczba cytowań: 0