Jalu kurka wodna. Dramat pragmatyczny w 3 tumorach z trupiemi bebechami i wynikające stąd wściekłe nieporozumienia. Recenzja nieistniejącego dramatu Witkacego, z wieloma aluzjami i przypisami

Abstrakt

Artykuł stanowi opracowanie recenzji jednego przedstawienia dramatu Stanisława Ignacego Witkiewicza opublikowanego w „Jadąmośkach Literackich” – jednodniówce wydanej przez redakcję „Wiadomości Literackich” w połowie 1926 roku, będącej autoantysemickim żartem „redaktorów obrzezanych” obdarzonych wyjątkowym poczuciem humoru. Numer zawierał parodie, autoparodie, teksty wyszydzające świat epoki przedwojennej, postać Witkacego została w nim mocno zaznaczona. Na pierwszej stronie widniał portret „Miecia” – Mieczysława Grydzewskiego, redaktora „Wiadomości Literackich”, podpisany: „Miecio. Zdjęcie amatorskie St. Pieńkowskiego wykonane w zakładach »Myśli Narodowej« według typów St. I. Witkiewicza. C+H+A+Ł+A+T”.

Tekst recenzji ukazał się na stronie czwartej „Jadąmośków” w rubryce „Ruch teatralny”, został on ozdobiony zdjęciem rzeźby głowy przypominającej Antoniego Słonimskiego (najprawdopodobniej autora recenzji). Witkacy podejrzewał o sprawstwo Tadeusza Sinkę, znanego ze złośliwości krytyka teatralnego, świadczy o tym np. list Witkacego do Sinki z 14 lipca 1927 roku. Jednak humorystyczne teksty w „Jadąmośkach Literackich” były podpisywane pseudonimami, które przeważnie wprost wskazywały autorów, np. Tertuljan Tuwim czy Jan Lichoń. Tolek Słonimer – pseudonim autora analizowanej recenzji – kojarzy się z Antonim Słonimskim.