Leon Zienkowicz – wydawca

Abstrakt

Leon Zienkowicz (1808–1870) był jedną z wyróżniających się postaci polskiego życia emigracyjnego doby romantyzmu. Działacz polityczny i publicysta, pisarz i redaktor, najwcześniej dał się poznać jeszcze w przedpowstaniowej Warszawie, redagując i wydając jako student Uniwersytetu Warszawskiego (wspólnie z Konstantym Gaszyńskim) „Pamiętnik dla Płci Pięknej”. Na emigracji Zienkowicz redagował między innymi czasopismo „Pszonka”, podjął się też edycji tekstów Maurycego Gosławskiego i Szymona Konarskiego, które ukazały się w roku 1859 w dwóch tomach mających stanowić początek zakrojonego na szerszą skalę cyklu Usque ad finem. W 1864 roku wydał w serii „Biblioteka Pisarzy Polskich” Brockhausa tom zebranych poezji Maurycego Gosławskiego. O swej pracy edytorskiej pisał obszernie w przedmowie do tego tomu. Być może też właśnie Zienkowicz jest autorem wydanej cztery lata później w tej samej serii edycji pośmiertnej zebranych poezji swego przyjaciela z czasów warszawskich – Konstantego Gaszyńskiego.