Problemy związane z przygotowaniem wydania liryków Kniaźnina – na przykładzie ód z V i VI księgi Rękopisu Puławskiego
DOI:
https://doi.org/10.12775/SE.2022.00031Słowa kluczowe
Franciszek Dionizy Kniaźnin, edycja krytyczna, liryki, autograf, edytorstwo naukowe, XVIII wiekAbstrakt
Przedmiotem opracowania są problemy związane z przygotowaniem edycji krytycznej liryków z Poezyj Franciszka Dionizego Kniaźnina ręką własną pisanych (tzw. Rękopis Puławski), spostrzeżenia poczynione w trakcie tej pracy oraz zaproponowane rozwiązania metodologiczne na przykładzie ód z V i VI księgi manuskryptu. Artykuł dotyczy m.in. kwestii języka Franciszka Dionizego Kniaźnina oraz dylematów związanych z zapisem (szczególnie w odniesieniu do interpunkcji oraz małych i wielkich liter), niekiedy wymagających odczytania fragmentów tekstu na nowo i podjęcia decyzji, jakie rozwiązanie najbardziej pasuje do wymowy całego utworu. Autorka skupia się również na zagadnieniu mnogości i różnorodności przekazów (drukowanych i rękopiśmiennych), a także zwraca uwagę na wiersze, które należy uznawać za teksty równoprawne.
Bibliografia
Album księżnej Izabeli Czartoryskiej z wierszami w. 18–19, rkps BK, sygn. 01367.
Autografy znakomitszych Polaków, rkps Ossol., sygn. 9871 II.
Bajerowa I., 1964, Kształtowanie się systemu polskiego języka literackiego w XVIII wieku, Wrocław–Warszawa–Kraków.
Bednarek, B. 2016, Kolacjonowanie przekazów wierszy Franciszka Dionizego Kniaźnina na podstawie wybranych liryków zawartych w autografie poety – dylematy edytorskie, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica”, nr 4 (34): „Na szlakach literatury…" Prace literaturoznawcze i edytorskie ofiarowane Profesor Barbarze Wolskiej z okazji siedemdziesiątych urodzin oraz czterdziestopięciolecia pracy naukowej, red. M. Szymor-Rólczak.
Benisławska K., 2000, Pieśni sobie śpiewane, wyd. T. Chachulski, Warszawa (Biblioteka Pisarzy Polskiego Oświecenia, t. 2).
Bibliografia literatury polskiej „Nowy Korbut”, 1967, t. 5: Oświecenie, oprac. E. Aleksandrowska z zespołem, Warszawa.
Borowy W., 1947, Kniaźniniana, „Pamiętnik Literacki”, R. 37.
Brzeziński J., 1975, Język Franciszka Dionizego Kniaźnina, Zielona Góra.
Chachulski T., 2006, O interpunkcji Franciszka Dionizego Kniaźnina, w: Wobec romantyzmu. Studia i szkice ofiarowane Profesor Danucie Zamęcińskiej, red. M. Łukaszuk, M. Maciejewski, Lublin.
Chachulski T., 2019, Edytorstwo jako historia literatury i inne studia o poezji XVIII wieku, Warszawa.
Górski K., 2011, Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Toruń.
Kaleta R., 1971, „Muzy puławskiej nowe coraz pienie”. O życiu, twórczości, drukach i autografach F. D. Kniaźnina, w: idem, Oświeceni i sentymentalni. Studia nad literaturą i życiem w Polsce w okresie trzech rozbiorów, Wrocław.
Kalisz L., 1924/1925, Liryka Kniaźnina a poezja klasyczna, „Pamiętnik Literacki”, R. 21.
Karpiński F., 2005, Wiersze zebrane, cz. 1, wyd. T. Chachulski, Warszawa (Biblioteka Pisarzy Polskiego Oświecenia, t. 5).
Kniaźnin F. D., 1828–1829, Dzieła, t. 1–7, wyd. F. S. Dmochowski, Warszawa.
Kniaźnin F. D., 1837, Dzieła, t. 1–6, wyd. J. N. Bobrowicz, Lipsk.
Kniaźnin F. D., 1948, Wybór poezji, oprac. W. Borowy, Wrocław.
Kniaźnin F. D., 1981, Wiersze wybrane, wybrał, opracował i wstępem poprzedził A. K. Guzek, Warszawa.
Kniaźnin F. D., 2019, Bajki, oprac. Natalia Kawałko-Dzikowska, Warszawa (Biblioteka Pisarzy Polskiego Oświecenia, t. 19).
Kniaźnina różne wiersze, rkps BCzart, sygn. 2457 V.
Kostkiewiczowa T., 1971, Kniaźnin jako poeta liryczny, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk.
Libera Z., 1983, Poezja polska XVIII wieku, Warszawa.
Loth R., 2006, Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa.
Mazurkowa B., 1993, Literacka rama wydawnicza dzieł Franciszka Dionizego Kniaźnina, Katowice.
Naruszewicz A. S., 2005, Poezje zebrane, t. 1, wyd. B. Wolska, Warszawa (Biblioteka Pisarzy Polskiego Oświecenia, t. 4).
Naruszewicz A. S., 2009, Poezje zebrane, t. 2, wyd. B. Wolska, Warszawa (Biblioteka Pisarzy Polskiego Oświecenia, t. 9).
Naruszewicz A. S., 2012, Poezje zebrane, t. 3, wyd. B. Wolska, Warszawa (Biblioteka Pisarzy Polskiego Oświecenia, t. 11).
Od Kochanowskiego do Staffa, 1930, ułożył W. Borowy, Lwów.
Oda, Pieśni i wiersze od przyjacieli do księżny Czartoryskiej generałowej, rkps BCzart., sygn. 1962 II.
Poezja polskiego Oświecenia. Antologia, 1956, oprac. J. Kott, Warszawa.
Poezyje Franciszka Dionizego Kniaźnina ręką własną pisane, rkps BCzart., sygn. 2223.
Słownik języka polskiego, 1807, red. S. Linde, cz. 1: A–F, Warszawa.
Słownik języka polskiego, 1814, red. S. Linde, cz. 6: U–Z, Warszawa.
Słownik języka polskiego, 1821, red. S. Linde, cz. 3: R–T, Warszawa.
Słownik języka polskiego, 1900, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. 1: A–G, Warszawa.
Słownik języka polskiego, 1912, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. 5: Próba–R, Warszawa.
Słownik języka polskiego, 1919, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. 7: T–Y, Warszawa.
Świat poprawić – zuchwałe rzemiosło, 2004, oprac. T. Kostkiewiczowa, Z. Goliński, Kraków
Wiersze, które lubimy. Antologia, 1951, J. Kott, A. Ważyk, Warszawa.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Beata Bednarek
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 81
Liczba cytowań: 0
