„Autobiografia przyćmiona” Władysława S. Reymonta – wokół problemów edycji
DOI:
https://doi.org/10.12775/SE.2019.0022Słowa kluczowe
Władysław S. Reymont, autobiografizm, powieść autobiograficzna, inedita, krytyka genetycznaAbstrakt
Artykuł poświęcony jest projektowi tekstu autobiograficznego Władysława S. Reymonta, różnie tytułowanego: Na przebój!, Historia jednego żywota, Żywot człowieka poczciwego. Dokumentacja do tego utworu obejmuje dwadzieścia dwie strony rękopisów, które przechowywane są w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. Materiały reprezentują fazę przedbrulionową i mają różną postać: planów, streszczeń rozdziałów, próbek narracyjnych, dyspozycji, luźnych notatek sporządzanych przez noblistę od 1918 roku do 1925 roku. Podstawowym celem transkrypcji tych rękopiśmiennych ineditów intymistycznych pisarza jest wzbogacenie informacji na temat zabiegów autokreacyjnych autora Chłopów, jak również wpisanie tego niezrealizowanego utworu autobiograficznego w dorobek twórczy Reymonta z lat dwudziestych. Do opracowania rękopisów pochodzących z różnych faz pracy nad utworem (również zaniechanym) zachęca krytyka genetyczna, która daje także narzędzia do krytycznego uporządkowania owego rękopiśmiennego materiału.
Bibliografia
Bem P., 2017, Dynamika wariantu. Miłosz tekstologicznie, Warszawa.
de Biasi P.-M., 2015, Genetyka tekstów, przeł. F. Kwiatek i M. Prussak, Warszawa.
Bibl. Ossol., rkps 6977/I i II, cz. II A.
Czermińska Z., 2000, Autobiograficzny trójkąt. Świadectwo, wyznanie i wyzwanie, Kraków.
Dawidowicz-Chymkowska O., 2007, Przez kreślenie do kreacji. Analiza procesu twórczego zapisanego w brulionach dzieł literackich, Warszawa.
Furnal I., 2005, Spektakle pamięci, Kielce.
Jodełka-Burzecki T., 1978, Reymont przy biurku, Warszawa.
Koc B., 2000, Reymont. Opowieść biograficzna, Warszawa.
Kotowski W., 1979, Pod wiatr. Młodość Reymonta, Łódź.
Kruszewski W., 2010, Rękopisy i formy. Badanie literatury jako sztuka odnajdywania pytań, Lublin.
Kuniczuk-Trzcinowicz A., 2017, Czytane pod skreśleniem. Sienkiewiczowskie bruliony nowel jako wskazówki do analizy procesu twórczego, Warszawa.
Lubas-Bartoszyńska R., 2001, Wstęp, w: P. Lejeune, Wariacje na temat pewnego paktu. O autobiografii, przeł. W. Grajewski, S. Jaworski, A. Labuda i R. Lubas-Bartoszyńska, Kraków.
Pokrywka R., 2013, Powieść autobiograficzna – kariera pojęcia, „Tematy i Konteksty. Dzisiaj i jutro poetyki”, nr 3 (8).
Utkowska B., 2006, Rodzinny dom w projekcie autobiograficznym Władysława S. Reymonta, „Prace Polonistyczne”, S. 61, t. 2.
Utkowska B., 2017, Reymonta teksty możliwe. O późnych autografach pisarza, w: „Wskrzesić choćby chwilę”. Władysława Reymonta zmagania z myślą i formą, red. M. Bourkane, R. Okulicz-Kozaryn, A. Sell i M. Wedemann, Poznań.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 644
Liczba cytowań: 0
