Halina Wierzyńska – o podróżach wojennych i emigracyjnych

Abstrakt

Tekst stanowi pierwodruk wywiadu Haliny Wierzyńskiej, wdowy po poecie Kazimierzu Wierzyńskim, nagranego w Nowym Jorku pod koniec lat siedemdziesiątych XX wieku dla Polskiego Instytutu Naukowego, przeprowadzonego przez Jerzego Tepę. Tematem rozmowy były okoliczności wyjazdu Wierzyńskich z Warszawy we wrześniu 1939 roku po wybuchu wojny, przebieg ich wojennej tułaczki (kolejne etapy wiodły przez Rumunię, Francję, Brazylię do Stanów Zjednoczonych) oraz doświadczenia z osiedleniem się na obczyźnie; na tym tle Wierzyńska opowiada o powstających w tamtym czasie utworach poety, będących z jednej strony świadectwem jego przeżyć patriotycznych, ale też wyrazem nowych doznań emigracyjnych. Pośrednio z relacji tej wynika też wielki trud codziennej egzystencji, poddanej konieczności częstego podróżowania, m.in. ze względu na potrzebę szukania środków do życia.

We wstępie do wywiadu wskazano na podstawowe problemy związane z przygotowaniem do druku tekstu, którego prymarną postacią było nagranie dźwiękowe. Publikacja jest jednocześnie zaproszeniem środowiska edytorów do dyskusji na temat  teoretycznych założeń i metodologicznych wskazówek dotyczących „przekładu” tekstu dźwiękowego na druk.