New translations of Zygmunt Krasiński’s French writings – a need, a necessity or boldness?
DOI:
https://doi.org/10.12775/SE.2014.008Keywords
translations of Zygmunt Krasiński’s French writings, foreign language translation, the fidelity of the translation, Leopold Staff, Wanda Dalecka, Zuzanna Morawska, the contact with original worksAbstract
Although Zygmunt Krasiński’s works were translated into Polish by novelists and publicists such as Wanda Dalecka (1862–1932) and Zuzanna Morawska (1844–1922), it is the name of Leopold Staff that intimidates a candidate for the next translator. Since it was said that a poet’s works can be translated only by another poet and since Staff himself claimed that a sort of “inspiration” is not necessarily needed to create one’s own poems, but it becomes essential to someone else’s translation, an important question has to be asked. Did Staff treat Krasiński as a “poet” in the first place and did he apply poetic criteria to his translations? If we understand that translations generally age faster than original works, the need of new translation attempts will be no longer questioned. More importantly, they are not frequently undertaken and do not have to mean that previous translations will be out of circulation – we will gain the opportunity to choose from many available Polish translations. Comparisons of several versions of translations usually ruin their readers’ world, making them aware of the fact that translations create only the illusion of contact with original works.References
Benjamin W., 1996, Zadania tłumacza, w: idem, Anioł historii. Eseje, szkice, fragmenty, oprac. H. Orłowski, przeł. J. Sikorski, Poznań.
Berman A., 1984, L’épreuve de l’étranger, Paris.
Borowy W., 1955, Dawni teoretycy tłumaczeń, w: O sztuce tłumaczenia, pod red. M. Rusinka, Wrocław.
Charchalis W., 2012, O potrzebie ponownego tłumaczenia klasyków na podstawie „Don Kichota”, w: pod red. M. Guławskiej-Gawkowskiej, K. Hejwowskiego i A. Szczęsnego, Warszawa, s. 447–457.
Domański J., 2006, O poprawnym przekładaniu. O teorii i praktyce przekładania w łacińskim obszarze językowym (wstęp do antologii), Kęty.
Fabianowski A., 1991, Myśl polityczna Zygmunta Krasińskiego, Ciechanów.
François A., 1959, Histoire de la langue française cultivée des origines à nos jours, Vol. 2, Genève.
Gadamer H.-G., 2009, Lektura jest przekładem, w: Współczesne teorie przekładu. Antologia, pod red. P. Bukowskiego i N. Heydel, Kraków.
Hertz P., 1995, O tłumaczeniu ksiąg, w: O sztuce tłumaczenia, pod red. M. Rusinka, Wrocław.
Kizeweter M., 2012, Kuszenie tłumacza, czyli przekładanie jako poprawianie oryginału, w: pod red. M. Guławskiej-Gawkowskiej, K. Hejwowskiego i A. Szczęsnego, Warszawa, s. 423–444.
Krasiński Z., 1912, Pisma. Wydanie jubileuszowe, t. 8, cz. 2, red. J. Czubek, Kraków.
Leyris P., 1962, Pourquoi retraduire Shakespeare, w: W. Shakespeare, Œuvres complètes, Vol. 1–13, Paris.
Markiewicz Z., 1986, Polsko-francuskie związki literackie, Warszawa.
Markiewicz Z., 1975, Spotkania polsko-francuskie, Kraków.
Mickiewicz A., 2013, Prose artistique: contes, essais, fragments. Proza artystyczna: opowiadania, szkice, fragmenty, oprac. J. Pietrzak-Thébault, Warszawa.
Miłosz Cz., 1998, Ogród nauk, Kraków.
Mroczkowska-Brand K., 2000, Słowacki i Calderon: „Książę Niezłomny”. Od imitacji idealnego rycerza do imitacji Chrystusa (studium translatologiczne), w: Juliusz Słowacki – poeta europejski, pod red. M. Cieśli-Korytowskiej, W. Szturca i A. Ziołowicz, Kraków, s. 113–127.
Olejnik T., 2001, O Polsce, Rosji, Europie i wolności. Zygmunt Krasiński w świadomości drugiej emigracji, w: Zygmunt Krasiński. Nowe spojrzenia, pod red. G. Halkiewicz-Sojak i B. Burdzieja, Toruń.
Orzeszek A., 2012, Granice wolności twórczego naśladowcy, w: Tłumacz: sługa, pośrednik, twórca?, pod red. M. Guławskiej-Gawkowskiej, K. Hejwowskiego i A. Szczęsnego, Warszawa.
Pietrzak-Thébault J., 2012, Francuskojęzyczna twórczość Krasińskiego – czy, komu, po co potrzebna? Rozpoznanie, w: Wokół Krasińskiego, pod red. M. Sokalskiej, Kraków, s. 11–22.
Porębowicz E., 1977, Stanisław Koźmian i jego przekłady Szekspira; cyt. za: Pisarze polscy o sztuce przekładu, oprac. E. Balcerzan, Poznań.
Ricoeur P., P. Torop, 2008, O tłumaczeniu, przeł. T. Swoboda, S. Ulaszek, wstęp E. Balcerzan, Gdańsk.
Rjeoutski V., G. Argent, D. Offord (eds), 2014, European Francophonie: The Social, Political and Cultural History of an International Prestige Language,ed., Bern.
Słowacki J., 2009, Książę Niezłomny (z Calderona de la Barca), wstęp i oprac. wyd. dwujęzycznego B. Baczyńska, Wrocław.
Steiner G., 2000, Po Wieży Babel: problemy języka i przekładu, przeł. O. i W. Kubińscy, Kraków.
Steiner G., 2009, Ruch hermeneutyczny, w: Współczesne teorie przekładu. Antologia, pod red. P. Bukowskiego i N. Heydel, Kraków, s. 334.
Szeflińska-Baran M., 2012, Tłumacz a zjawisko amplifikacji tekstu literackiego w procesie przekładu, w: pod red. M. Guławskiej-Gawkowskiej, K. Hejwowskiego i A. Szczęsnego, Warszawa.
Tchoubarian A., F.-D. Liechtenhan, V. Rjéoutski, O. Okouneva (eds), 2013, Les Français dans la vie intellectuelle et scientifique en Russie au XIXe siècle, Moscou.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Stats
Number of views and downloads: 602
Number of citations: 0