Sztuka Edycji
Z prac nad wydaniem liryków Zygmunta Krasińskiego
DOI: http://dx.doi.org/10.12775/SE.2014.001
Abstrakt
Koncepcja przygotowywanego tomu liryków Zygmunta Krasińskiego powstała, co oczywiste, w odniesieniu do edycji wcześniejszych: Jana Czubka z 1912 roku i Leona Piwińskiego z 1931 roku. Nie jest ona prostym powtórzeniem tez, które zostały zawarte w artykule Nowy remanent liryków Krasińskiego, lecz w znaczący sposób je zmienia. Mam nadzieję, że osiem sformułowanych w prezentowanym tekście zasad pozwoli przygotować tom nie tylko na nowo wydany, ale i o większej objętości oraz nieco bardziej wierny pierwotnej wersji liryków Krasińskiego. Nieco, bo oczywiście nie da się większości z nich „zrekonstruować”.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Krasiński Z., 1912, Pisma. Wydanie Jubileuszowe, t. 6, oprac. J. Czubek, Kraków–Warszawa.
Mickiewicz A., 1994, Dzieła. Wydanie Rocznicowe, t. 2: Poematy, oprac. W. Floryan, przy współpracy K. Górskiego i Cz. Zgorzelskiego, Warszawa.
Pigoń S., 1964, Remanent liryków Zygmunta Krasińskiego, w: idem, Miłe życia drobiazgi, Warszawa, s. 265–274.
Piwiński L., 1931, Przypis, w: Z. Krasiński, Dzieła, t. 11, pod red. L. Piwińskiego, z przedmową M. Kridla, Warszawa.
Szargot M., 2012, Nowy remanent liryków Zygmunta Krasińskiego, „Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie”, nr 2 (3): Autografy i edycje. Wokół tekstów Zygmunta Krasińskiego, pod red. M. Strzyżewskiego, s. 23–28.
ISSN 2084-7963 (print)
ISSN 2391-7903 (online)