„Calizna”. Z osobliwości idiolektu Stanisława Pigonia (na materiale pamiętnika „Z Komborni w świat”)

Abstract

Artykuł jest próbę zwrócenia uwagi na charakterystyczne właściwości języka pism Stanisława Pigonia – wybitnego historyka literatury i zarazem pisarza twórczo odwołującego się do ludowych zasobów polszczyzny. Opracowanie ma charakter mikroanalizy, polegającej na prześledzeniu rodzaju oraz statusu semantycznego wybranych jednostek leksykalnych w tekście wspomnieniowego utworu Stanisława Pigonia Z Komborni w świat, powszechnie uważanego za klasyczny gatunek polskiej literatury pamiętnikarskiej. Obiektem szczegółowej prezentacji i analizy autor artykułu uczynił pojedynczy leksem calizna, którego obecność w twórczości memuarystycznej Stanisława Pigonia pośrednio wskazuje na o wiele szerzej pojęte właściwości Jego języka i warsztatu pisarskiego. W końcowej części opracowania znalazły się także zarysowo ujęte wytyczne wychodzące naprzeciw potrzebie bardziej całościowego opisu idiolektu Pigonia – uczonego i pisarza.