Aparat administracyjny dóbr jarosławskich królowej Marii Kazimiery d’Arquien Sobieskiej w latach 1697–1699: ludzie – funkcje – sieci kontaktów
DOI:
https://doi.org/10.12775/RDSG.2024.03Słowa kluczowe
sługa, administracja, latyfundium, Jarosławszczyzna, Sobiescy, spław wiślanyAbstrakt
W pracy przeanalizowano kontakty pomiędzy urzędnikami dóbr jarosławskich należących do królowej Marii Kazimiery d’Arquien Sobieskiej na przestrzeni 1697–1699. Na wstępie odniesiono się do definicji dworu jako ogółu relacji łączących urzędników oraz przedstawiono cel, którym była próba nakreślenia kontaktów i ich wymiaru. W rozwinięciu ukazano skomplikowane dzieje własnościowe dóbr jarosławskich, działalność Jana III i jego małżonki celem podniesienia wydajności ekonomicznej tychże dóbr. W dalszej części Autor skupił się na ukazaniu struktury aparatu administracyjnego oraz zadaniach urzędników. W kolejnej części, głównie na podstawie korespondencji, ukazano więzi i powody kontaktów urzędników. Całość pracy wieńczy podsumowanie, w którym odniesiono się do relacji emocjonalno-uczuciowych oraz klientalno-patronackich jako czynników decydujących o powodach relacji.
Bibliografia
Bąkowski-Kois D., Zarządcy dóbr Elżbiety Sieniawskiej. Studium z historii mentalności 1704–1726, Kraków 2005.
Gottfried K., Jarosław: dzieje miasta od jego początków do 1939, oprac. Z. Noga, K. Meus, Jarosław 2019.
Kicińska U., Korespondencja jako źródło do badań aktywności gospodarczej kobiet w epoce saskiej, w: Kobiece kręgi korespondencyjne w XVII–XIX wieku, red. B. Popiołek, U. Kicińska, A. Słaby, Warszawa–Bellerive-sur-Allier 2016, s. 44–56.
Kicińska U., Relacje patron-sługa w świetle korespondencji ekonomicznej Elżbiety z Lubomirskich Sieniawskiej, kasztelanowej krakowskiej, w: Tożsamość kobiet w Polsce: interpretacje, t. 1: Od czasów najdawniejszych do XIX wieku, red. I. Maciejewska, Olsztyn 2016, s. 61–74.
Kieferling K., Jarosław w czasach Anny Ostrogskiej (1594–1635). Szkice do portretu miasta i jego właścicielki, Przemyśl 2008.
Komaszyński M., Maria Kazimiera d’Arquien Sobieska królowa Polski 1641– 1716, Kraków–Wrocław 1984.
Obuchowska-Pysiowa H., Handel wiślany w pierwszej połowie XVII w., Wrocław 1961.
Pietrzak J., Zarządcy, słudzy i korespondenci. Mikołaj Krogulecki i Jan Antoni Lamprecht w kręgu patronatu Marii Kazimiery Sobieskiej i Elżbiety z Lubomirskich Sieniawskiej w latach 1698–1714, w: W kręgu patronatu kobiecego. Studia historyczne, red. B. Popiołek, U. Kicińska, A. Penkała, A. Słaby, Kraków 2019, s. 155–177.
Popiołek B., Rytuały codzienności. Świat szlacheckiego dworu w osiemnastowiecznej Rzeczypospolitej, Warszawa 2022.
Popiołek B., Nowak J.S., Wszyscy ludzie Elżbiety Sieniawskiej. Urzędnicy, oficjaliści, rzemieślnicy, kupcy, artyści kasztelanowej krakowskiej, Kraków 2023.
Szulc T., Status materialny Marii Kazimiery Sobieskiej po jej koronacji, „Studia Prawno-Ekonomiczne” 91, 2014, nr 1, s. 182–190.
Ujma M., Latyfundium Jana Sobieskiego 1629–1696, Opole 2005.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 75
Liczba cytowań: 0