Wytyczne dla autorów
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych publikują artykuły stanowiące nowy i oryginalny wkład do wiedzy w zakresie przeszłości społecznej i gospodarczej. Redakcja oczekuje od autorów wyraźnego zaznaczenia (we wstępie artykułu) charakteru tego wkładu. Redakcja przyjmuje artykuły w języku polskim lub angielskim. Nadesłane teksty, po wstępnej kwalifikacji, przekazywane są do oceny 2 recenzentów, opiniujących materiał w trybie podwójnej anonimowości.
Redakcja RDSG prosi o przysyłanie tekstów w postaci elektronicznej na adres redakcja.rdsg@gmail.com, w powszechnie stosowanym programie edytorskim (najlepiej Word). Teksty nie powinny przekraczać 80 tys. znaków (łącznie z przypisami i spacjami) w wypadku artykułów i materiałów, 10 tys. w wypadku recenzji i sprawozdań oraz 20 tys. w wypadku artykułów recenzyjnych dotyczących kilku książek. Należy podać:
- adres e-mailowy autora,
- dołączyć streszczenie (do artykułów i materiałów) w języku polskim (ok. 1500 znaków),
- słowa kluczowe,
- krótki biogram autora (ok. 1000 znaków) wraz z informacją o miejscu pracy (afiliacji) autora,
- odrębną bibliografię (ok. 10 pozycji; mogą to być pozycje cytowane w pracy lub istotne ze względu na metodologię badań czy też szerszy kontekst opisywanego zjawiska).
W artykule wyodrębnić należy:
a) uwagi wstępne/wstęp (ok. 3 tys. znaków), prezentujące zdefiniowanie problemu/pytania badawczego w kontekście stanu badań nad analizowaną problematyką, informację o najważniejszych źródłach wykorzystywanych w pracy oraz zastosowanej metodzie analizy;
b) podsumowanie/zakończenie (ok. 1000 znaków), w którym autor syntetycznie wskazuje przedstawione w artykule ustalenia (opis nieznanego dotąd zjawiska, nowa interpretacja problemu, zakwestionowanie dotychczas obowiązującego przekonania etc.), a także ewentualne wynikające z nich dalsze kierunki badawcze.
Tekst nie powinien być formatowany, np. przez użycie odmiennych rodzajów czcionek, czcionki rozstrzelonej (zamiast rozstrzeleń należy stosować pogrubienia). Kursywa może być stosowana wyłącznie w opisach bibliograficznych, do zapisów tytułów. Zaznaczenia wymagają jedynie kolejne akapity. Do konstruowania tabel należy używać edytora tabel. Tabele i wykresy powinny być zawarte w odrębnym pliku, w tekście trzeba zaznaczyć, gdzie mają się znaleźć. Podobnie traktować należy wykresy i ilustracje. Redakcja zaleca, aby tabele, wykresy i ilustracje były zanalizowane w tekście.
Wszystkie cytaty winny być zaznaczone cudzysłowem.
Przypisy powinny być umieszczone na dole strony, w numeracji łącznej dla całego artykułu. W wypadku artykułów w języku polskim redakcja zaleca stosowanie następującego zapisu bibliograficznego (zasady odnoszące się do tekstów w języku angielskim podane są w odrębnej instrukcji):
- książka: inicjał imienia i nazwisko autora, Tytuł, miejsce i rok wydania, ewentualnie wydanie, s.;
- artykuł w czasopiśmie: inicjał imienia i nazwisko autora, Tytuł, „Tytuł Czasopisma” tom, rok, ewentualnie numer (tomy, zeszyty i numery zawsze cyframi arabskimi), s.;
- artykuł w pracy zbiorowej: inicjał imienia i nazwisko autora, Tytuł, w: Tytuł pracy zbiorowej, red. inicjał imienia i nazwisko redaktora/ów, miejsce i rok wydania, ewentualnie tom, s.;
- archiwalia: nazwa archiwum, nazwa zespołu, numer sygnatury, tytuł dokumentu (cały zapis antykwą), numer karty.
W opisie bibliograficznym winno się stosować opis w języku polskim (red., wyd., tłum., t., cz., nr, z., s. oraz tamże, tenże, taż, dz. cyt.). Przy kolejnych cytowaniach należy zastosować po nazwisku zapis: dz. cyt. – w wypadku jedynej cytowanej w artykule pracy danego autora, w wypadku dwu lub więcej – skrócony zapis tytułu zakończony trzema kropkami (zapis ten powinien być możliwie krótki, ale w sposób niebudzący wątpliwości odróżniający od innych pozycji tegoż autora). W wypadku dwóch przypisów występujących bezpośrednio jeden pod drugim z odwołaniem do tej samej (tylko jednej) pozycji, w przypisie kolejnym należy zastosować zapis: tamże, s. W wypadku dwóch przypisów występujących bezpośrednio jeden pod drugim z odwołaniem do innej pozycji tego samego autora/tej samej autorki, w przypisie kolejnym należy zastosować zapis: tenże lub taż zamiast inicjału imienia i nazwiska autora/ki. Przyjmujemy następujący zapis daty: 11 V 1400 r.
Przykładowe zapisy:
T. Manteuffel, Kultura Europy średniowiecznej, Warszawa 1974, s. 5. Przy kolejnych cytowaniach: T. Manteuffel, dz. cyt., s. 8 lub T. Manteuffel, Kultura..., s. 8 (jeśli w artykule cytowana jest więcej niż jedna praca danego autora).
K. Kopiński, Mieszczanin Dawid Rosenfeld w dyplomatycznej i gospodarczej służbie zakonu krzyżackiego w Prusach w pierwszej połowie XV w., „Zapiski Historyczne” 56, 2001, nr 2–3, s. 41–51.
G. Zalejko, Stereotypy w myśleniu historyków, w: Podręcznik historii – perspektywy modernizacji, red. M. Kujawska, Poznań 1994, s. 31–59.
F. Braudel, Historia i nauki społeczne, w: tenże, Historia i trwanie, tłum. B. Geremek, Warszawa 1999, s. 46–89.
Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, Wydział Filozoficzny II, sygn. 163, Korespondencja z dziekanem Wydziału Filozoficznego w sprawie obsadzenia katedry matematyki ze stycznia i lutego 1921 r., k. 13.
W wypadku opisu bibliograficznego w alfabecie innym niż łaciński należy stosować alfabet oryginału, nie należy dokonywać transliteracji na znaki łacińskie. Prosimy o załączenie skanów stron tytułowych cytowanych publikacji, które nie są wydane czcionką łacińską.
Cytaty obcojęzyczne należy podawać w polskim tłumaczeniu, w uzasadnionych przypadkach dopuszcza się możliwość zamieszczenia oryginalnego tekstu w przypisie.
W tomach RDSG stosowane są skróty umieszczone w „Wykazie skrótów”, publikowanym na stronie internetowej czasopisma (www.ihpan.edu.pl), pozostałe skróty należy podać przy pierwszym cytowaniu w pełnej wersji, z zaznaczeniem (dalej: ), a następnie stosować podany skrót.
Artykuł może zawierać do 10 czarno-białych ilustracji (rycin, schematów etc.), o ile są one niezbędne w tekście. W merytorycznie uzasadnionych wypadkach mogą to być ilustracje kolorowe. W związku z wymogami technicznymi ilustracje kolorowe można umieszczać tylko na sąsiednich stronach, tak aby zawarły się w jednym arkuszu wydawniczym. Wymagania techniczne:
- każda ilustracja musi zostać przekazana w osobnym pliku, najlepiej w formacie tiff, w rozdzielczości 300 dpi, 1:1;
- nazwa pliku musi umożliwiać identyfikację ilustracji, np. mieć nazwę: Nazwisko autora-il-1;
- w tekście głównym miejsce, gdzie ilustracja ma być zamieszczona, musi być opisane w komentarzu, przy czym redakcja zastrzega sobie prawo do drobnych przesunięć (o 1 czy 2 akapity);
- autor ma obowiązek rozstrzygnąć we własnym zakresie kwestie praw autorskich do ilustracji oraz związanych z nimi opłat, informując redakcję, jeśli forma własności ma być odnotowana w tomie (konieczna formuła zapisu). Formuła „ze zbiorów autora” może dotyczyć tylko zdjęć wykonanych osobiście w miejscach, które nie mają zastrzeżonego fotografowania prywatnego.
