Funkcje odpowiedzialności cywilnej w prawie ochrony środowiska

Abstrakt

Zgodnie z art. 86 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku każdy obowiązany jest do dbałości o stan środowiska i ponosi odpowiedzialność za spowodowane przez siebie jego pogorszenie. Ta norma konstytucyjna wyznacza zakres przedmiotowy i podmiotowy obowiązku niepogarszania stanu środowiska, wskazując na zasady określone stosowną ustawą. Zasady te statuowane są głównie w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 Prawo ochrony środowiska, oraz w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny, w zakresie, w jakim powyższa UPOŚ nie stanowi inaczej. Niektóre obszary odpowiedzialności, np. zanieczyszczenia historyczne, czy szkody atomowe, zostały uregulowane odmiennie. Stanowią one regulacje szczególne w stosunku do zasad ogólnych kodeksu cywilnego albo odrębne, samodzielne regulacje prawne. Wszystkie rodzaje odpowiedzialności deliktowej tj. na zasadzie winy, na zasadzie ryzyka oraz na zasadzie słuszności mogą mieć odniesienie do restytucji (naturalnej), kompensacji i prewencji, jako trzech podstawowych funkcji odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane oddziaływaniem na środowisko i szkody w środowisku.