Świat ideowy amerykańskiego neokonserwatyzmu
DOI:
https://doi.org/10.12775/DP.2022.002Słowa kluczowe:
konserwatyzm, neokonserwatyzm, liberalizm, Stany Zjednoczone, filozofia polityczna neokonserwatyzmuAbstrakt
The present article presents a complex and ideological-twists-loaded history of American intellectuals environment, mainly of Jewish origin, with Jews having become over the past half century became one of the most influential groups among the power elite of United States. The starting point for most of them was the fascination with Trockist ideology, (however combined with anti-soviet attitude); with the target being point being, on the other hand – the views referred to as “neoconservatism”, which is in fact a combination of some elements of classical political liberalism, the criticism of the overgrowth of “welfare state” and new-leftist “counterculture”, anti-communism launched from demoliberal positions, and in the second generation of this group: not only anti-islamism but also “democratic imperialism”.
Bibliografia
Bartley, R. L. i in. (2007). Neokonserwatyzm, przeł. D. Suwik, A. Warso, T. Żyro. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Bell, D. (1994). Kulturowe sprzeczności kapitalizmu, przeł. S. Amsterdamski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Berger, B., Berger, P. L. (1983). The War Over the Family: Capturing the Middle Ground. London: Anchor Press.
Berger, P. L. (red.) (1994). Etyka kapitalizmu, przeł. H. Woźniakowski. Kraków: Wydawnictwo Signum.
Berger, P. L. (1995). Rewolucja kapitalistyczna. Pięćset tez o dobrobycie, równości i wolności, przeł. Z. Simbierowicz. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Berman, W. O. (2003). Michael Ledeen: Neoconservative Guru. „The Daily Star” (Bejrut), May 9.
Bloom, A. (1997). Umysł zamknięty. O tym, jak amerykańskie szkolnictwo wyższe zawiodło demokrację i zubożyło dusze dzisiejszych studentów, przeł. T. Bieroń. Poznań: Zysk i S-ka.
Buchanan, P. J. (1999). A Republic, not an Empire: Reclaiming America’s Destiny. Washington D.C.: Regnery Publishing.
Buchanan, P. J. (2003). Czyja wojna?. „Dziennik Związkowy” (Chicago), 21–23 III.
Buchanan, P. J. (2004). No End to War. „The American Conservative”, March 1.
Buchanan, P. J. (2005). Prawica na manowcach. Jak neokonserwatyści zniweczyli Reaganowską rewolucję i zawłaszczyli prezydenturę Busha, przeł. J. Morka. Wrocław: Wektory.
Czy demokracja wygrywa?, dyskutują Robert Cooper i Robert Kagan, przeł. T. Bieroń. „Europa”, nr 26(220), 21 VI 2008.
Czym jest neokonserwatyzm? Z Normanem Podhoretzem rozmawiają: Wiesław Walendziak i Witold Bałaban. „Młoda Polska”, nr 2, 4 XI 1989.
Deutsch, K. L., Murley, J. A. (eds.) (1999). Leo Strauss, The Straussians, and the American Regime. Lanham: Rowman & Littlefield Publishers.
Drury, S. B. (1997). Leo Strauss and the American Right. New York: Palgrave Macmillan.
Ehrman, J. (2000). Neokonserwatyzm. Intelektualiści i sprawy zagraniczne 1945–1994, przeł. T. Bieroń. Poznań: Zysk i S-ka.
Fukuyama, F. (2006). Ameryka na rozdrożu. Demokracja, władza i dziedzictwo neokonserwatyzmu, przeł. J. Karłowski. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS.
Fukuyama, F. (2006). Nie mogę dłużej popierać neokonserwatyzmu. „Europa”, nr 24, 14 VI.
Gabiś, T. (2003). Raport o wojnie w Iraku. Sporządził Zespół Studiów i Analiz (kierownik Zespołu – Tomasz Gabiś). „Stańczyk”, nr 1–2(38–39).
Hartz, L. (1955). The Liberal Tradition in America: An Interpretation of American Political Thought. New York: Harcourt Brace Jovanovich.
Himmelfarb, D. (1990). Podziały wśród konserwatystów. „Commentary”, z. 2’88.
Himmelfarb, G. (1991). Poverty and Compassion: The Moral Imagination of the Late Victorians. New York: Vintage.
Himmelfarb, G. (2018). Drogi do nowoczesności. Brytyjskie, francuskie i amerykańskie Oświecenie, przeł. K. Wudarska. Warszawa: Teologia Polityczna.
Kagan, R. (2006). Naród kowbojów. Koniec mitu amerykańskiej niewinności, przeł. T. Bieroń. „Europa”, nr 44(136), 4 XI.
Kagan, R. (2008). Koniec końca historii. Na gruzach liberalnej utopii, przeł. T. Bieroń. „Europa”, nr 21(216), 24 V.
Kaplan, R. D. (2008). Polityka wojowników. Dlaczego przywództwo potrzebuje pogańskich wartości, przeł. G. Fik. Elbląg: Sprawy Polityczne.
Koronacki, J. (2003). Konserwatyści pod pręgierzem, protestancka prawica za Izraelem. „Arcana”, nr 53(5).
Krauthammer, Ch. (1989/1990). Universal Dominion: Toward a Unipolar World. „The National Interest”, vol. 18.
Krauthammer, Ch. (2004). Democratic Realism: An American Foreign Policy for a Unipolar World. Washington D.C.: AEI Press.
Kristol, I. (1972). On the Democratic Idea in America. New York: Blackstone Audio.
Kristol, I. (1976). What Is a „Neo-Conservative”?. „Newsweek”, January 19.
Kristol, I. (1978). Two Cheers for Capitalism. New York: Basic Books.
Kristol, I. (1979). The Adversary Culture of Intellectuals. „Encounter”, vol. 53.
Kristol, I. (1983). Reflections of a Neoconservative: Looking Back, Looping Ahead. New York: Basic Books.
Kristol, I. (1988). Chrześcijaństwo, judaizm, socjalizm, przeł. A. Waksman. „Libertas” (Paryż), nr 10–11.
Kristol, I. (1989). Ideologia a ekonomika podażowa, przeł. M. Zieliński. „Res Publica”, nr 1(19).
Kristol, I. (1991). Wywrotowe bałwochwalstwo, przeł. Z. Janowski, U. Pacułt. „Res Publica”, nr 6(44).
Kristol, I. (1992). Udana rewolucja, przeł. D. Filar. „Przegląd Polityczny”, nr 3(16).
Kristol, I. (1993). Moja zimna wojna. „Res Publica Nowa”, nr 11(62).
Kurth, J. (2006). Czy neokonserwatyzm jest konserwatyzmem?. „Fronda”, nr 41.
LaRouche, L. (2004). Children of Satan, vol. 1–3. Leesburg: PAC.
Laughland, J. (2003). Flirting with Fascism. „The American Conservative”, June 30.
Ledeen, M. (1972). Universal Fascism: The Theory and Practice of the Fascist International, 1928–1936. New York: H. Fertig.
Ledeen, M. (1977). The First Duce: D’Annunzio at Fiume. Baltimore–London: The Johns Hopkins University Press.
Ledeen, M. (1996). Freedom Betrayed: How America Led a Global Democratic Revolution, Won the Cold War, and Walked Away. Washington D.C.: AEI Press.
Ledeen, M. (2000). Machiavelli on Modern Leadership: Why Machiavelli’s Iron Rules Are as Timely and Important Today as Five Centuries Ago. New York: SMP Paperback.
Ledeen, M. (2003). Defeating Fascism. „National Review Online”, October 17.
Lipset, S. M. (1963). The First New Nation: The United States in Historical and Comparative Perspective. New York: Basic Books.
Lipset, S. M. (1989). Neokonserwatyzm: mit i rzeczywistość. „Aneks”, nr 53.
Memches, F. (2006). Biedny chrześcijanin duma nad neokonserwatyzmem (i się dopytuje). „Fronda”, nr 41.
Miner, B. (1999). Zwięzła encyklopedia konserwatyzmu. Osobiste spojrzenie. 200 najważniejszych idei, indywidualności, inspiracji i instytucji, które ukształtowały ruch konserwatywny, przeł. T. Bieroń. Poznań: Zysk i S-ka.
Mordarski, R. (2007). Klasyczny racjonalizm polityczny w ujęciu Leo Straussa. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
Mosse, G. L. (1972). Kryzys ideologii niemieckiej. Rodowód intelektualny Trzeciej Rzeszy, przeł. T. Evert. Warszawa: Czytelnik.
Muncy, M. S., Neuhaus R. J. (red.) (1989). Krwawe skrzyżowanie, przeł. B. Kuczborska. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza.
Muncy, M. S., Neuhaus R. J. (eds.) (1997). The End of Democracy? The Celebrated First Things Debate, with Arguments Pro and Con and “The Anatomy of a Controversy”. Dallas: Spence Pub.
Murray, Ch. (2001). Bez korzeni. Amerykańska polityka społeczna, 1950–1980, przeł. P. Kwiatkowski. Poznań: Zysk i S-ka.
Norton, A. (2004). Leo Strauss and the Politics of American Empire. New Haven: Yale University Press.
Novak, M. (1993a). The Catholic Ethic and The Spirit of Capitalism. New York: The Free Press.
Novak, M. (1993b). Liberalizm – sprzymierzeniec czy wróg Kościoła. Nauczanie Kościoła a instytucje liberalne, przeł. W. Buchner. Poznań: W Drodze.
Novak, M. (1998). Is There a Third Way? Essays on the Changing Direction of Socialist Thought. London: IEA.
Novak, M. (2001). Duch demokratycznego kapitalizmu, przeł. T. Stanek. Poznań: W Drodze.
Nowak, A. (1996). Neokonserwatyzm – waleta żałobna. „Nowe Państwo”, nr 46.
Oakeshott, M. (1999). Wieża Babel i inne eseje, przeł. A. Lipszyc, Ł. Sommer, M. Szczubiałka. Warszawa: Fundacja Aletheia.
Okraska, R. (2006). Odpowiedź na ankietę: „Czy neokonserwatyzm jest… konserwatyzmem?”. „Fronda”, nr 41.
Paraboschi, G. (1993). Leo Strauss e la destra Americana. Roma: Editori Riuniti.
Paziński, P. (2007). Żydzi grzeszą, głosując na Demokratów, twierdzi Norman Podhoretz, publicysta, pisarz polityczny, rozmowę prowadzi P. Paziński. „Europa”, nr 8(151), 24 II.
Perle, R., Frum, D. (2003). An End to Evil: How to Win the War on Terror. New York: Ballantine Books.
Podhoretz, N. (1980). The Present Danger. New York: Simon & Schuster.
Podhoretz, N., Legutko, R., Sikorski, R. (2007). Ameryka rządzi światem, zastanawiają się
Norman Podhoretz, Ryszard Legutko i Radosław Sikorski. „Europa”, nr 5(148), 3 II.
Rosenberg, M. (1993). Jak wymyślono homoseksualistę, przeł. K. R. Górski. „Debata”, nr 1.
Ryn, C. (2003). The Ideology of American Empire. „Orbis. A Journal of World Affairs”, no. 3.
Skarzyński, R. (1998). Konserwatyzm. Zarys dziejów filozofii politycznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Steinfels, P. (1981). Amerykańska geneza zjawiska. „Prezentacje”, nr 6.
Walzer, M. (2006). Neokonserwatyzm to radykalna prawicowa ideologia, przeł. K. Wigura. „Europa”, nr 44(136), 4 XI.
Wildavsky, A. (1991). The Rise of Radical Egalitarianism and the Fall of Academic Standards. Lanham: Natl Book Network.
Zychowicz, J. (2006). Odpowiedź na ankietę: „Czy neokonserwatyzm jest… konserwatyzmem?”. „Fronda”, nr 41.
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Jacek Bartyzel
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 897
Liczba cytowań: 0