Techniki prowadzenia ksiąg rachunkowych w ujęciu historycznym
DOI:
https://doi.org/10.12775/CJFA.2013.002Słowa kluczowe
księgowość podwójna, techniki prowadzenia ksiąg rachunkowych, zasada podwójnego zapisuAbstrakt
Badacze historii rachunkowości są zgodni co do tego, że system rachunkowości podwójnej nie jest wynalazkiem jednego człowieka czy też dziełem przypadku. Prawdopodobnie jest on wynikiem prób i doświadczeń podejmowanych przez wielu kupców i bankierów w różnych miastach włoskich. Na przestrzeni lat system księgowości podlegał doskonaleniu. Najstarszą techniką prowadzenia księgowości jest metoda włoska, nazywana inaczej wenecką. Do końca XVIII wieku w ramach księgowości podwójnej powstało kilka sposobów dokonywania zapisów w księgach handlowych. Najczęściej stosowane to: metoda włoska, francuska i niemiecka. W XIX i XX wieku rozwinęły się kolejne metody księgowości, takie jak np. metoda amerykańska.
Bibliografia
Alexander J. R. (2012), History of Accounting, http://www.acaus.org/ (dostęp: 13.10.2012).
Byszewski W. (1912), Krótki rys rachunkowości (buchalterji), Gebethner i Wolff, Warszawa.
Doraczyński J., Górski J. (1956), Organizacja rachunkowości w przemyśle, Studium zaoczne rachunkowości, Warszawa.
Doraczyński J., Nowicki A., Wróblewski J. (1958), Schematy do podstaw rachunkowości, Polskie Wydawnictwa Gospodarcze, Warszawa.
Gierusz B. (1997), Podręcznik samodzielnej nauki księgowania, oddk, Gdańsk.
Gleich E. I. (1952), Podstawy księgowości, Polskie Wydawnictwa Gospodarcze, Warszawa.
Gmytrasiewicz M. (1978), Zasada podwójnego zapisu, Zeszyty Teoretyczne Rady Naukowej, t. 2, Warszawa.
Hendriksen E. A., van Breda M. F. (2002), Teoria rachunkowości, PWN, Warszawa.
Kardasz A. (2002), Twórcy rachunkowości w Polsce, Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości, t. 11 (67), Stowarzyszenie Księgowych w Polsce, Rada Naukowa, Warszawa.
Kawa M. (1987a), Pochodzenie i funkcja semantyczna terminów „Winien – Ma” w księgowości podwójnej, Zeszyty Teoretyczne Rady Naukowej, t. 12, Warszawa.
Kawa M. (1987b), Geneza podwójnego zapisu księgowego, Zeszyty Teoretyczne Rady Naukowej, t. 13, Warszawa.
Kawa M. (1994), Autodynamizm rachunkowości, Zeszyty Teoretyczne Rady Naukowej, t. 28, Warszawa.
Łuczaj J. (2003), Ewolucja rachunkowości w Polsce w warunkach globalizacji, [w:] Historia, współczesność i perspektywy rachunkowości w Polsce, S. Sojak (red.), Toruń.
Matuszewicz J., Matuszewicz P. (2001), Rachunkowość od podstaw, Finans-Servis, Warszawa.
Niemski K. (1947), Teoria i technika księgowości przedsiębiorstw, Książka, Warszawa.
Peche T. (1988), Teoretyczne podstawy rachunkowości, PWE, Warszawa.
Scheffs M. (1939), Z historii rachunkowości (Luca Pacioli), Księgarnia Wł. Wilak, Poznań.
Skrzywan S. (1971), Teoretyczne podstawy rachunkowości, PWE, Warszawa.
Wojciechowski E. (1964), Zarys rozwoju rachunkowości w dawnej Polsce, PWN, Warszawa.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1438
Liczba cytowań: 0
