A paradigm for identifying macro-events in sports - a critical analysis
DOI:
https://doi.org/10.12775/QS.2016.007Keywords
paradigm, macro-events in sports, differences in qualitiesAbstract
In the times before the democratic transition, the dominant paradigm describing Polish sport as a unified, formalised system. It seems, however, that such a vision is entirely inadequate for explaining present realities, whereby sport comprises various qualitatively diverse macro-scale events. The purpose of this publication is to:
- present a critical appraisal of the paradigm of sport as a unified system and explain its inadequacy in the face of current realities
- propose a pragmatic paradigm of sport that would provide for the possibility of distinguishing between various qualitatively diverse macro-events, including athletic challenges and competitive fitness as innovative events, as well as competitive sport and commercial sport as traditional events.
Accounting for axiological differences between various macro-events identified in the social context makes it possible to rationally evaluate the qualities in different types of sport activity by employing relevant criteria.
References
Balyi, I., Hamilton, A. (1995), The concept of long term athlete development. Strength and Conditioning Coach, 3(2), 5-6.
Canadian Sport for Life (2010), Resource paper published by Canadian Sport Centres.
Côté, J., Gilbert, W. (2009), Scalająca definicja skuteczności i profesjonalizmu trenowania. International Journal of Sports Science and Coaching, 4 (3) 307-323.
Lyle, J. (2002), Sport coaching concepts: A framework for coaches’ behaviour. London: Routledge.
Krawczyk Z. (1983), Społeczno-kulturowe wartości sportu w świetle badań empirycznych, „Wychowanie Fizyczne i Sport”, nr 3, s. 46.
Mikuła B. (2006), Organizacje oparte na wiedzy, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków s. 75.
Otman W. (2001), „Trends and Problems of Sport Today and Tomorrow”. ENGSO-Forum.
Panfil R. (1989), Dynamika organizacji sportowych na poziomie zespołu i jednostki (w:) Nowy model zarządzania i organizacji kultury fizycznej w Polsce PTNKF , Warszawa.
Panfil R. (1991), Realizowane cele jako kryterium różnicowania stylów zarządzania klubem sportowym (w:) Klub sportowy w systemie organizacji kultury fizycznej, PTNKF, Warszawa.
Panfil R. (2012), Produkty sportowe – identyfikowanie, rozwój, dystrybucja. Wyższa Szkoła Zarządzania i Coachingu.
Panfil R. i inni (2015), Coaching and Coach Education in Poland, International Sport Coaching Journal, Human Kinetics, Inc 2, 50-63.
Panfil R. (2015a), Benchmarking strategicznych wymiarów zarządzania firmami sportowymi w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem sektora gier zespołowych (w:) Kuźbik P., Moterski F. (red.) Zarządzanie w sporcie. Organizacje – ludzie – marketing, Uniwersytet Łódzki.
Perechuda K. (2007), Dyfuzja wiedzy w przedsiębiorstwie sieciowym. Wizualizacja i kompozycja, wydanie 2 rozszerzone, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, Wrocław.
Staszewska J. (2009), Klaster perspektywą dla przedsiębiorców na polskim rynku turystycznym, Difin, Warszawa s.22.
Sznajder A. (2008), Marketing sportu, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
Trocki M., Gregorczyk S. (red.), (2006) Nowoczesne zarządzanie. Koncepcje i instrumenty, Szkoła Głowna Handlowa, Warszawa, s.190.
Strategia rozwoju sportu do 2015 roku (2015), Dokument Ministerstwa Sportu i Turystyki, Warszawa.
Ustawa z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie Dz. U. 2010 nr 127 poz. 857.
Żyśko J. (2008), Zmiany we współczesnych systemach zarządzania sportem wyczynowym w wybranych krajach europejskich, Wydawnictwo AWF Warszawa.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Stats
Number of views and downloads: 579
Number of citations: 0