Pamięć o wojnie i historyczna pamięć o obozach pracy w Tunezji pod rządami Vichy na podstawie Słupa soli Alberta Memmiego

Abstrakt

Skutki antyżydowskiego ustawodawstwa wprowadzonego przez rząd Vichy w Afryce Północnej okazały się wyjątkowo katastrofalne w Tunezji. Około 5 tys. tunezyjskich Żydów zostało aresztowanych i deportowanych do niemieckich i włoskich obozów pracy. Artykuł jest poświęcony analizie opisów przypadkowych aresztowań, grabieży, łapanek, żądań okupu i przy­musowej pracy w obozach, które Albert Memmi zawarł w powieści Słup soli z 1953 roku. Memmi, tunezyjski Żyd, swoje wspomnienia z pobytu w obozie pracy umieścił w końcowej części książki. Doskonale oddaje ona klimat społeczny wytworzony przez nazistów i jego fatalne skutki dla tunezyjskich Żydów. Więźniowie wykonywali zbędne prace, poniżano ich i prowokowano do zachowań sprzecznych z prawem. Higiena, wyżywienie i warunki życia były na bardzo niskim poziomie.

Memmi podjął w swojej książce próbę ukazania pamięci historycznej tunezyjskich Żydów, opierając się na własnym doświadczeniu systemu obozowego, wspomnieniach z ucieczki z grupą przyjaciół i z dnia, w którym rozpoczęła się walka. W trakcie pracy nad powieścią zdał sobie sprawę z powiązań między indywidualną a zbiorową pamięcią tunezyjskich Żydów żyjących pod okupacją niemiecką.