Akcja zbrojna Armii Krajowej w czasie buntu w obozie Treblinka II w sierpniu 1943 roku – rekonesans badawczy

Abstrakt

W artykule przedstawiono stosunek Armii Krajowej do sprawy żydowskiej podczas II wojny światowej na przykładzie zagadnienia związanego ze szczególnym miejscem – obozem zagłady Treblinka II. Obóz ten pochłonął około 800 tys. żydowskich istnień. Już więc choćby ze względu na tak ogromną liczbę ofiar niezwykle interesujące wydają się reakcje i postawy przedstawicieli polskiego podziemia akowskiego w obliczu tej tragedii, szczególnie w odpowiedzi na bunt żydowskich więźniów w 1943 roku. Autorka starała się ukazać zbrojny udział podziemia w tym buncie i wszystkie problemy związane z badaniem tego tematu, wynikające głównie z powojennych manipulacji, przeinaczeń, a nawet fałszerstw oraz luk w dokumentacji. Choć artykuł ma charakter rekonesansu, czyli wstępnego zapoznania z omawianą problematyką, i nie pretenduje do miana wyczerpującego opracowania, dzięki analizie różnego rodzaju materiałów (źródeł wywołanych i archiwaliów), które ze sobą konfrontowano, udało się wyselekcjonować pewną grupę dokumentów wskazujących na to, że partycypacja w buncie AK, a dokładnie Kedywu KG AK, była faktem. Kwestia ta wymaga jednak dalszych badań.