Myśl komunitariańska w perspektywie debaty nad formułą społeczeństwa obywatelskiego
DOI:
https://doi.org/10.12775/DP.2011.001Abstrakt
The objective of this article is to examine how the idea of civic society has shaped in order to prove this concept is ambiguous with rich tradition of thought.Observing modern theoretical and political discussions, it can be stated that the term of civic society occurs just and only in a modern sense, which means total and unjustified rejection of republican input on the development of this idea. The elimination of the thought of Aristotle, Cicero and their Middle Ages and later followers makes a theoretical construction of civic society very complicated and reduces its implementation value. For to show how modern civic society referring to the classical political thought may look, the author presents output of communitarian philosophy, which worked out a novel approach to this problem. This approach varies from the liberal conception with the fact it speaks in favour of civic participation, raises the importance of civic virtues, and prefers ‘positive’ freedom to the ‘negative’ one. Communitarianism in philosophy, like other schools of thought in contemporary political philosophy, can be defined by its response to A Theory of Justice by John Rawls, and also – in my opinion – to the political doctrine in statu nascendi. Communitarianism emphasizes the need of balance the individual rights and interests with those ones of the community as a whole. MacIntyre, Taylor and Walzer argue that individual people are shaped by culture and values of their own communities. Some of communitarian theorists, for example Alisdair MacIntyre, condemn modern politics, especially liberalism and the institutions of a liberal state, as irredeemably fallen. In contrast, Charles Taylor and Michael Walzer offer competing communitarian responses to the contemporary challenge of pluralism, tolerance and freedom. The original approach of communitarianism is not a simple mutation of republicanism, because it rejects its typical dogmas, such as: state and common wealth as natural creations. Whereas the tradition deriving from Aristotle has glorified state and focused the attention of the society on matters of republic, the philosophy of MacIntyre, Taylor and Walzer concentrates on cultivating local and neighbouring communities.Bibliografia
J. Szacki, Wstęp. Powrót idei społeczeństwa obywatelskiego, [w:] Ani książę, ani kupiec: obywatel, wybór tekstów, J. Szacki, Wyd. Znak, Kraków 1997, s. 62.
Arystoteles, Polityka, przeł. L. Piotrowicz, Wyd. im. Ossolińskich, Wrocław 2005, s. 45.
H. Arendt, Kondycja ludzka, przeł. A. Łagodzka, Fundacja Aletheia, Warszawa 2000, s. 36.
M. Środa, Indywidualizm i jego krytycy: współczesne spory między liberałami, komunitarianami i feministkami na temat podmiotu, wspólnoty i płci, Fundacja Aletheia, Warszawa 2003, s. 69.
D. Pietrzyk-Reeves, Idea społeczeństwa obywatelskiego. Współczesna debata i jej źródła, Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2004.
T. Hobbes, Lewiatan, czyli materia, forma i władza państwa kościelnego i świeckiego, przeł. Cz. Znamierowski, Fundacja Aletheia, Warszawa 2005.
J. Locke, Dwa traktaty o rządzie, przeł. A. Czarnota, PWN, Warszawa 1992.
B. Constant, O wolności starożytnych i nowożytnych, przeł. Z. Kosno, „Arka” 1992, nr 42, s. 77.
T. Tulejski, Konserwatyzm bez Boga: Dawida Hume’a wizja społeczeństwa, państwa i prawa, Fijorr Publishing Company, Warszawa 2009, s. 52.
P. Śpiewak, W stronę wspólnego dobra, Fundacja Aletheia, Warszawa 1998, s. 5.
J. Kocka, O historii społecznej Niemiec, przeł. J. Kałążny, Wyd. Poznańskie, Poznań 1997, s. 53.
K. Marks, W kwestii żydowskiej, [w:] K. Marks, F. Engels, Dzieła, t. 1, Książka i Wiedza, Warszawa 1976, s. 431.
R. Prostak, Rzecz o sprawiedliwości. Komunitarystyczna krytyka współczesnego liberalizmu amerykańskiego, Kraków 2004, s. 64.
G. Himmelfarb, Jeden naród, dwie kultury, przeł. P. Bogucki, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007, s. 58.
A. MacIntyre, Dziedzictwo cnoty, przeł. A. Chmielewski, PWN, Warszawa 1997.
A. Etzioni, Wspólnota responsywna: perspektywa komunitariańska, [w:] Komunitarianie: wybór tekstów, oprac. P. Śpiewak, Fundacja Aletheia, Warszawa 2004, s. 190.
Ch. Taylor, Źródła podmiotowości. Narodziny tożsamości nowoczesnej, przeł. M.Gruszczyński, O. Latek, A. Lipszyc, A. Michalak, A. Rostkowska, M. Rychter, Ł. Sommer, PWN, Warszawa 2001, s. 53.
Ch. Taylor, Etyka autentyczności, przeł. A. Pawelec, Wyd. Znak, Kraków 2002, s. 12.
Ch. Taylor, Polityka liberalna, a sfera publiczna, [w:] Społeczeństwo liberalne. Rozmowy w Castel Gandolfo, przeł. A. Kopacki, Wyd. Znak, Kraków 1996, s. 55.
A. MacIntyre, Etyka i polityka, oprac. A. Chmielewski, PWN, Warszawa 2009, s. 231.
M. Walzer, Spór o społeczeństwo obywatelskie, [w:] Ani książę, ani kupiec: obywatel: idea społeczeństwa obywatelskiego w myśli współczesnej, wybór i wstęp, J. Szacki, Wyd. Znak, Kraków 1997, s. 104.
C. Schmitt, Teologia polityczna i inne pisma, oprac. M. A. Cichocki, Wyd. Znak, Kraków 2000, s. 230.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 451
Liczba cytowań: 0