@article{Rashatko_2021, title={Leibniz a Rosja. Historiografia}, volume={12}, url={https://apcz.umk.pl/szhf/article/view/szhf.2021.002}, DOI={10.12775/szhf.2021.002}, abstractNote={<p>Celem niniejszego artykułu jest opis recepcji filozofii Leibniza w Rosji, a także przedstawienie głównych postaci rosyjskiego [neo]leibnizjonizmu oraz określenie osiągnięć w popularyzacji i rozwoju filozofii Leibniza w Rosji. Dokonana analiza pokazuje, że idee Leibniza stały u początku nowoczesnej nauki w Rosji dzięki wpływom na cara Piotra Wielkiego i ojców-założycieli Akademii Nauk oraz Imperatorskiego Uniwersytetu Moskiewskiego. Nie tylko ściśle naukowe, lecz również filozoficzne idee Leibniza inspirowały naukowców rosyjskich. Wraz z powstaniem oryginalnej myśli filozoficznej w Rosji w XIX w. spotykamy się z naśladowcami monadologii, którzy stanowili grono „rosyjskich personalistów” i na swój sposób kontynuowali metafizykę Leibniza. Główne metafizyczne, epistemologiczne i teologiczne dzieła Leibniza zostały przetłumaczone na rosyjski pod koniec XIX wieku. Powtórne wydania i nowe tłumaczenia były możliwe dopiero pod koniec epoki ZSRR. Od tego czasu wydano około stu dwudziestu przetłumaczonych dzieł Leibniza oraz licznych publikacje poświęconych Leibnizowi, co świadczy o żywym zainteresowaniu jego filozofią.</p>}, number={1}, journal={Studia z Historii Filozofii}, author={Rashatko, Yury}, year={2021}, month={kwi.}, pages={25–39} }