Teza o aksjologicznej neutralności uczuć a katolicka nauka o ich roli w życiu moralnym człowieka. Próba antropologiczno-etycznej analizy problemu
DOI:
https://doi.org/10.12775/TiCz.2018.025Słowa kluczowe
uczucia, wartość moralna uczuć, psychologizmAbstrakt
W wypowiedziach i publikacjach niektórych autorów, także katolickich, pojawia się lansowana w sposób dobitny teza, w myśl której ludzkie uczucia nie podlegają ocenie moralnej. Wydaje się, że powoływanie się w jej uzasadnieniu na myśl św. Tomasza z Akwinu, czy też na Katechizm Kościoła Katolickiego, świadczyć może co najmniej o wyjątkowo nieuważnej lekturze tych tekstów, z którymi teza ta nie daje się pogodzić.
Celem opracowania jest przedstawienie antropologiczno-etycznych uwarunkowań problemu, w szczególności zaś wskazanie na przyjmowanie przez niektórych teologów antropologicznych podstaw sprzecznych z nauka objawioną, zaczerpniętych z wpływowych koncepcji psychologicznych oraz na nieuwzględnianie różnorodności przejawów życia uczuciowego, skutkujące brakiem precyzji sformułowań w odniesieniu do ich moralnej oceny.
Bibliografia
Benedykt XVI, Jedność myśli i ducha Jana Pawła II, w: Jan Paweł II – mój umiłowany poprzednik, tłum. R. Łobko, Częstochowa 2007, s. 20–21.
Bless, H., Zarys psychiatrii duszpasterskiej, tłum. L. Kaczmarek, Warszawa 1980.
Drewermann, E., Tiefenpsychologie und Exegese, t. I–II, Olten.
Dutkiewicz, T., Filozofia i życie w Chrystusie. Filozoficzne podstawy moralnego nauczania Kościoła, Pelplin 2012.
Górny, G., Anioł Północy, Warszawa 2010.
Grün, A., Pismo Święte w interpretacji psychologii głębi, tłum. B. Białecki, Kraków 1996.
Grzybowski, J., Nieporadnik małżeński, Częstochowa 2013.
Grzywocz, K., Uczucia niekochane, Kraków 2008.
Jan Paweł II, Fides et ratio, AAS 91 (1999), s. 5–88.
Kamiński, S., Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, Lublin 1992.
Krąpiec, M.A., Psychologia racjonalna, Lublin 1996.
Leon XIII, Aeterni Patris, ASS 12 (1879), s. 97–115.
Moskal, P., Diakonia prawdy i „ancilla theologiae”, w: A. Maryniarczyk red., Rozum otwarty na wiarę, Lublin 2000, s. 107–112.
Pius XII, Humani generis, AAS 42 (1950), s. 561–578.
Ślipko, T., Zarys etyki ogólnej, Kraków 2002.
Tomasz z Akwinu, Kwestie dyskutowane o prawdzie, tłum. A. Aduszkiewicz, L. Kuczyński, J. Ruszczyński, t. 1–2, Kęty 1998.
Tomasz z Akwinu, Suma Teologiczna, tłum. F.W. Bednarski, S. Bełch, A. Głażewski, R. Kostecki, S. Piotrowicz, t. 1–35, Londyn 1962–1998.
Wasiukiewicz, A., Niebezpieczna psychologia, Poznań 2017.
Woroniecki, J., Katolicka etyka wychowawcza, t. 1–2, Lublin 1995.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 554
Liczba cytowań: 0