O zmianie biernika w użyciach nieparadygmatycznych
DOI:
https://doi.org/10.12775/LinCop.2016.014Słowa kluczowe
podrodzaj żywotny, biernik, zmiana systemuAbstrakt
We współczesnej polszczyźnie obserwujemy kilka procesów, które prowadzą do istotnej przebudowy systemu. Jest to masowe przybieranie końcówki -a w bierniku rzeczowników męskich, semantycznie nieżywotnych, pojawienie się rzeczowników męskich mających inny mianownik, dopełniacz i biernik oraz rozpad biernika na dwa różne przypadki w odniesieniu do grupy rzeczowników męskich oznaczających gry.
Bibliografia
Ampel-Rudolf M., 2009, Kategoria rodzaju gramatycznego i semantyczna kategoria istotności poznawczej, Linguistica Copernicana 2 (2), s. 209–221.
Lewiński P., 2006, Czy istnieje fleksja kulturowa?, Rozprawy Komisji Językowej XXIII, s. 139–145.
Łaziński M., 2006, O paniach i panach. Polskie rzeczowniki tytularne i ich asymetria rodzajowo-płciowa, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Nagórko A., 1998, Zarys gramatyki polskiej (ze słowotwórstwem), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Saloni Z., 1974, Klasyfikacja gramatyczna leksemów polskich, Język Polski LIV, z.1–2, s. 3–13, 93–101.
SJPSzym: Szymczak M. (red.), Słownik języka polskiego, t. 1–3, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1045
Liczba cytowań: 0