@article{Dygdała-Kłosińska_2014, title={Bizantyńskie inspiracje w kaplicy grobowej Radziwiłłów w Antoninie koło Ostrowa Wielkopolskiego}, volume={1}, url={https://apcz.umk.pl/SziK/article/view/SZiK.2013.006}, DOI={10.12775/SZiK.2013.006}, abstractNote={<p>Tematem artykułu jest kamienna, architektoniczna, bogato rzeźbiarsko zdobiona konstrukcja, będąca wyposażeniem kaplicy grobowej rodziny Radziwiłłów w Antoninie koło Ostrowa Wielkopolskiego. Cztery kolumny z falistymi kapitelami i arkadą zostały wstawione w przestrzeń architektoniczną wtórnie. Wydarzenie to nie znalazło odzwierciedlenia w historycznych dokumentach.</p><p>W literaturze przedmiotu problem antonińskiej przegrody zaistniał tylko marginalnie, przy rozważaniach nad proweniencją architektury kaplicy ufundowanej przez Luizę Radziwiłł z domu Hohenzollern, żonę namiestnika Wielkiego Księstwa Poznańskiego.</p><p>Główny problem, jaki został poruszony, to kwestia oryginalności rzeźbionych elementów antonińskiej konstrukcji. Poprzez wskazanie zastosowania pewnych rozwiązań formalnych, pojawiających się po raz pierwszy znacznie później niż w czasach średniowiecznych, udowodniono, że wszystkie marmurowe elementy stanowiące wyposażenie kaplicy są dziewiętnastowiecznym <em>pasticcio</em>, wykonanym przez weneckie warsztaty pracujące podówczas między innymi przy rozbudowie bazyliki św. Marka.</p><p>Mistrzowskie wykonanie antonińskich kapiteli oraz czas podwyższenia kaplicy grobowej pozwalają przypuszczać, że omawiany zabytek został zamówiony i ustawiony we wnętrzu w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku, ewentualnie na początku XX wieku. Fundatorem tak ciekawej realizacji był zatem Ferdynand Radziwiłł, ówczesny właściciel dóbr przygodzickich, do których należał Antonin.</p>}, journal={Sztuka i Kultura}, author={Dygdała-Kłosińska, Barbara}, year={2014}, month={cze.}, pages={173–204} }