Dostoevsky on immortality of the soul and unearthly Paradise
DOI:
https://doi.org/10.12775/SP.2018.004Słowa kluczowe
Dostojewski, nieśmiertelność duszy, ziemski i ponadziemski raj, antychrześcijański nacjonalizm, chrześcijański uniwersalizm, Biesy, Bracia Karamazow, Wielki Inkwizytor, Legenda o raju, Przewrót geologicznyAbstrakt
Dostojewski o nieśmiertelności duszy i raju pozaziemskim
Artykuł stanowi próbę opisu światopoglądu rosyjskiego pisarza i myśliciela Fiodora Michajłowicza
Dostojewskiego (1821–1881) w kontekście rozumienia przez niego nieśmiertelności
duszy ludzkiej oraz raju pozaziemskiego w opozycji do ateistycznych i antyteistycznych ideologii
Rosji drugiej połowy XIX wieku, w tym przede wszystkim „bezbożnego socjalizmu”.
Ukazuje fundamentalne różnice pomiędzy cząstkami ideowo-fabularnymi powieści Bracia
Karamazow – Przewrót geologiczny, Legenda o raju i Wielki Inkwizytor – w kontekście rozważań
pisarza o osobowej nieśmiertelności człowieka i jego istnieniu w „raju pozaziemskim”.
W odniesieniu do bliskiej Dostojewskiemu ideowo postaci nacjonalisty Iwana Pawłowicza
Szatowa z powieści Biesy została sformułowana teza o sprzeczności jego światopoglądu
z chrześcijańskim uniwersalizmem, wyrażonym źródłowo w Liście do Galatów apostoła
Pawła (3:28): „Nie ma Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny
ani kobiety, gdyż wy wszyscy jedno jesteście w Jezusie Chrystusie”.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 278
Liczba cytowań: 0