Kult cielesności jako wyraz współczesnego redukcjonizmu antropologicznego w kulturze
DOI:
https://doi.org/10.12775/SPLP.2018.001Słowa kluczowe
kult cielesności, redukcjonizm antropologiczny, mit o nieśmiertelnościAbstrakt
Obecnie dostrzec można tendencje kulturowe, usiłujące ograniczyć rozumienie człowieka do jego wymiaru cielesnego. Nie oznacza to jednak promocji koncepcji materialistycznej, lecz usiłowanie nadania ludzkiej cielesności cech duchowych. Jej najbardziej dostrzegalnym wyrazem jest powszechne kreowanie obrazu człowieka zdrowego, młodego i sprawnego, z jednoczesną pogardą dla tego co słabe, chore czy stare. Wtedy refleksja nad człowiekiem przestaje być szukaniem prawdy o nim, lecz kreacją nierzeczywistego, idealnego obrazu. Ma to konsekwencje w promocji mitu o nieśmiertelności, będącego wypadkową hedonizmu, sekularyzmu i kontestacji klasycznych (w tym chrześcijańskich) ujęć człowieka. Kult ciała idealnego w połączeniu z wymazaniem myśli o śmierci rodzą postawę radosnego i bezstresowego skupienia na doraźności, bez wysiłku stawiania pytań o cel i sens egzystencji, wybory moralne, odpowiedzialność czy wartości.Bibliografia
Ambroży, Obowiązki duchownych, tłum. K. Abgarowicz, przekład przejrzeli J. Sajdak, J. Wikarjak, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1967.
Arystoteles, Etyka nikomachejska, wyd. 2, PWN, Warszawa 1982.
Arystoteles, Metafizyka, tekst polski opracowali M. A. Krąpiec, A. Maryniarczyk na podstawie tłumaczenia T. Żeleźnika, RW KUL, Lublin 2000.
Augustyn, Objaśnienia Psalmów. Ps 58-77, tłum. i wstęp J. Sukowski, oprac. E. Stanula, Akademia Teologii Katolickiej, Warszawa 1986.
Beauvoir de S., Starość, Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa 2011.
Benedykt XVI, Pawłowa wizja grzechu pierworodnego i zbawienia w Chrystusie (Audiencja generalna 3.12.2008), „Wiadomości KAI” 50(2008), s. 15-16.
Borto P., Wiara w zmartwychwstanie ciała według Katechizmu Kościoła Katolickiego, „Kieleckie Studia Teologiczne” 12(2013), s. 9-10. s. 7-26.
Chyrowicz B., Nuda Makropulos, „Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria” R. 21: 2012, Nr 2 (82), s. 533-547.
Curtius E. R., Poezja jako unieśmiertelnienie, w: Literatura europejska i łacińskie średniowiecze, TAi WPN Univeritas, Kraków 1997, s. 495–498.
Darska B., Od potwora do wymarzonego kochanka. O zmieniającym się kulturowym wizerunku wampira, „Media – Kultura – Komunikacja Społeczna” 1(2016) 12, s. 93-102.
Delsol Ch., Czym jest człowiek?, Znak, Kraków 2011.
Fischer J. M., Dlaczego nieśmiertelność nie jest taka zła?, „Roczniki Filozoficzne” t. LXIV, 1(2016), s. 153-170.
Gadacz T., Kryzys „europejskiego człowieczeństwa”, „Charaktery” 3(2012), s. 128-138.
Gogacz M., Wprowadzenie do etyki chronienia osób, B. R. J. Navo, Warszawa 1995.
Habermas J., Rorty R., Kołakowski L., Stan filozofii współczesnej, red. J. Niżnik, Instytut Filozofii i Socjologii PAN, Warszawa 1996.
Jankélévitsch V., La mort, Flammarion, Paris 1977.
Jankélévitsch V., To, co nieuchronne, PIW, Warszawa 2005.
Krąpiec M. A., Ja – człowiek, Wydawnictwo KUL, Lublin 1991, s. 427-428.
Landsberg P. L., O sprawach ostatecznych, PAX, Warszawa 1967.
Lyotard J.-P., Kondycja ponowoczesna, Fundacja Aletheia, Warszawa 1997, s. 111-119.
Majeran R., Arystoteles o starości, „Vox Patrum” 31 (2011) t. 56, s. 105-118.
Majkrzak H., Śmierć jako najtrudniejsze wydarzenie w życiu człowieka, „Sympozjum” Rok XX 2016, nr 2(31), s. 203-209.
Mitosek Z., Mesjanizm postmodernistów, „Teksty Drugie” 1(2001), s. 18-32.
Nagel T., Jak to jest być nietoperzem?, w: Pytania ostateczne, Fundacja Aletheia, Warszawa 1997, s. 203-219.
Platon, Fedon, przełożył i komentarzem opatrzył R. Legutko, Ośrodek Myśli Politycznej – PIW – Teologia Polityczna, Kraków-Warszawa 2017.
Platon, Kratylos, przekład W. Stefański, Ossolineum, Wrocław 1990.
Platon, Państwo – Prawa, tłum W. Witwicki, Wydawnictwo Marek Derewiecki, Kęty 1999.
Scherer G., Das Problem des Todes in der Philosophie, Wissenschaftliche Buchgeselschaft, Darmstadt 1979.
Swieżawski S., Święty Tomasz na nowo odczytany. Wykłady w Laskach, W drodze, Poznań 1995.
Tarnowski K., Usłyszeć Niewidzialne. Zarys filozofii wiary, Instytut Myśli Józefa Tischnera, Kraków 2005.
Tomczyk J., Dygudaj A., Swoistość ludzkiej kultury – wampiryzm, „Studia Ecologiae et Bioethicae” 6(2008), s. 77-91.
Voegelin E., Lud Boży, Teologia Polityczna, Kraków 1994.
Wiliams B., Sprawa Makropulos: Refleksje nad nudą nieśmiertelności, w: Ile wolności powinna mieć wolna wola? I inne eseje z filozofii moralnej, Fundacja Aletheia, Warszawa 1999, s. 65–87.
Wolska U., Człowiek – rzecz czy osoba? Filozoficzne ujęcie człowieka jako osoby terapią dla zagubionych w płynnej rzeczywistości, Wydawnictwo von Borowiecky, Warszawa-Radzymin 2017.
Załuski W., Etyczne aspekty doświadczania czasu, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2017.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 398
Liczba cytowań: 0