@article{Gawron_2016, title={Samotność czy wspólnota? – ambiwalentny wymiar kampu}, volume={71}, url={https://apcz.umk.pl/RF/article/view/RF.2014.032}, DOI={10.12775/RF.2014.032}, abstractNote={<p>Celem artykułu jest prześledzenie roli estetyki kampowej w procesie kształtowaniu kondycji ponowoczesnego podmiotu. Zasadniczym punktem odniesienia jest dla autorki klasyczny esej Susan Sontag <em>Notatki o kampie</em>. Niebezpośrednia polemika z pracą Sontag przebiega na kilku płaszczyznach. Pierwsza (<em>Między estetyzacją a aksjologią</em>) podkreśla udział stylistyki kampu w procesie estetyzacji rzeczywistości, jej, mniej lub bardziej, ukrytą płaszczyznę wartościowania i artystowską proweniencję. Część druga (<em>Od romantycznej ironii do ponowoczesnej estetyzacji osobowości</em>) jest dookreśleniem ironii kampowej w nawiązaniu do koncepcji ironizmu i solidarności Richarda Rorty’ego. W tym ujęciu kamp wpisuje się w tradycję ironii romantycznej, w postaci ponowoczesnej przybiera postać autokreacyjną, zaś kampowy ironista pełni rolę klauna ponowoczesności. Kampowa autokreacja obejmuje również cielesność, dlatego w części trzeciej (<em>Ciało-tożsamość-performance</em>) autorka opisuje performatywny wymiar kampowego ciała w perspektywie teorii i praktyki <em>queer </em>( na przykładzie estetyki <em>drag</em>), a także w wymiarze codziennego funkcjonowania. W efekcie autorka stawia tezę mówiącą, że strategie kampowej podmiotowości współdefiniują ponowoczesną osobowość i zakreślają jej bieguny od autokreacyjnego indywidualizmu do solidarnej wspólnoty (<em>Samotność czy wspólnota?</em>).</p>}, number={3}, journal={Ruch Filozoficzny}, author={Gawron, Agnieszka}, year={2016}, month={cze.}, pages={111–128} }