Szansa na lepszą przyszłość. Edukacja dorosłych w systemie penitencjarnym Azji Środkowej

Abstrakt

Dziś trudno zrozumieć, co doprowadziło człowieka do idei pozbawiania wolności: kara i zadawanie bólu, wykorzystywanie więźniów jako taniej siły roboczej czy resocjalizacja przestępcy. Jednak już w trzecim wieku jeden z najsłynniejszych rzymskich prawników napisał, że „więzienie powinno służyć jedynie jako miejsce zatrzymywania/przetrzymywania/ pozbawienia wolności, ale nie karania”. Wzorcowe reguły minimalne postępowania z więźniami Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) traktują osadzonych jako jednostki będące częścią tego samego społeczeństwa, które funkcjonuje poza murami instytucji penitencjarnych. Zgodnie z nimi powrót więźniów do życia w społeczeństwie powinien być łatwiejszy poprzez zapewnienie im możliwości edukacji, którą będzie można kontynuować także po wyjściu na wolność, uwolnieniu. W ciągu ostatnich dziesięciu lat DVV International zgromadził bogate doświadczenie w dziedzinie kształcenia dorosłych w systemie penitencjarnym Azji Środkowej. Autorka niniejszego artykułu – Project Manager tych inicjatyw – opisuje działalność DVV International w dziedzinie edukacji dorosłych w systemie penitencjarnym na przykładzie trzech krajów Azji Środkowej: Uzbekistanu, Kirgistanu i Tadżykistanu. Artykuł zawiera podejścia/koncepcje, metody i wyniki tych działań.