@article{Nguyen_2023, title={Nowa kobiecość w „Nienasyceniu” i wynikające stąd nieporozumienia}, volume={44}, url={https://apcz.umk.pl/LC/article/view/42145}, DOI={10.12775/LC.2022.044}, abstractNote={<p>W twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza można dostrzec wyraźny wpływ młodopolskiego mizoginizmu. Równocześnie jednak artysta dokonał w swoich dziełach znaczącej zmiany w ukazywaniu psychiki kobiecych bohaterek względem tego, jak przedstawiali ją jego literaccy poprzednicy. W <em>Nienasyceniu</em> pisarz zdekonstruował modernistyczny motyw kobiety fatalnej. Sylwetki Iriny Wsiewołodownej Ticonderogi i Persy Zwierżontkowskiej wychodzą również poza stereotyp kobiety modliszki, której celem są własna rozkosz i upodlenie kochanka. Na złożony wizerunek tych postaci składa się przede wszystkim pogłębiona charakterystyka ich życia wewnętrznego. <em>Femmes fatales</em> w <em>Nienasyceniu</em> nie zmierzają do uszczęśliwienia albo do zniszczenia mężczyzny, lecz w swoich działaniach realizują własne potrzeby. Ich decyzje i działania wynikają z fundamentalnego ludzkiego uczucia, jakim jest metafizyczne nienasycenie, wobec którego różnice płciowe nie mają większego znaczenia. Wizerunek Iriny i Persy jest z jednej strony świadectwem mizoginistycznych lęków początku XX wieku, z drugiej zaś odzwierciedla nowoczesną wizję kobiecości, która nie potrzebuje męskiego punktu odniesienia i wykazuje się niezależną aktywnością.</p>}, number={4}, journal={Litteraria Copernicana}, author={Nguyen, Fryderyk}, year={2023}, month={sty.}, pages={57–66} }