@article{Šenberga_2010, title={Некоторые аспекты школьного образования в Латвии в 20-е–30-е годы ХХ века}, url={https://apcz.umk.pl/EO/article/view/EO.2010.006}, DOI={10.12775/EO.2010.006}, abstractNote={<p>Artykuł jest poświęcony zagadnieniom, związanym z formowaniem się nowego systemu edukacji w Republice Łotewskiej po uzyskaniu niepodległości (w 1918 r.) i przyjęciu ustawy o instytucjach oświatowych (<em>Likums par Latvijas izgl</em><em>ī</em><em>tIbas iest</em><em>ā</em><em>d</em><em>ē</em><em>m</em>) w 1919 roku. Problemy nauki szkolnej są rozważane w kontekście epoki, wliczając „realia społeczne”, procesy socjalne, podstawowe idee pedagogiczne oraz ogólną ideologię państwową. Zaznaczono, że system edukacji w tym czasie można podzielić na dwa okresy – parlamentarny i autorytarny (po przewrocie K. Ulmanisa w 1934 r.), które zachowując ciągłość, miały także wiele różnic. Zwrócono uwagę na założenia programowe w dziedzinie oświaty, jakie zostały zawarte w pierwszym (1919 r.) programie edukacyjnym, w celu określenia cech ogólnych treści edukacyjnych. Scharakteryzowano zmiany, jakie w systemie edukacji szkolnej zaszły w wyniku zamachu stanu z 15 maja 1934 roku. Miał on odzwierciedlenie w definicji celów kształcenia, jego priorytetów oraz treści i metod, za pomocą których powinny być osiągnięte. K. Ulmanis dążył do wzmocnienia idei narodowej wśród Łotyszy poprzez łotewską szkołę państwową, co znalazło swoje odbicie w przedmiocie szkolnym „historia”, który stał się obiektem manipulacji polityków.</p>}, number={2}, journal={Europa Orientalis. Studia z Dziejów Europy Wschodniej i Państw Bałtyckich}, author={Šenberga, Ilze}, year={2010}, month={grudz.}, pages={105–120} }