TY - JOUR AU - Piasecka, Arletta AU - Podgórski, Amdrzej AU - Tomaszewska-Szewczyk, Alina PY - 2018/06/19 Y2 - 2024/03/29 TI - Metody imitatorskie uzupełniania dekoracji emalierskiej – scalenie kolorystyczne JF - Acta Universitatis Nicolai Copernici Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo JA - AUNC_ZiK VL - 48 IS - 0 SE - Artykuły DO - 10.12775/AUNC_ZiK.2017.014 UR - https://apcz.umk.pl/AUNC_ZiK/article/view/AUNC_ZiK.2017.014 SP - 351-380 AB - <p class="western" align="JUSTIFY">Do wykonania unifikacji kolorystycznej w imitatorskim uzupełnianiu dekoracji emalierskiej stosowane są barwne wyroby powłokotwórcze, które powinny cechować się znakomitą stabilnością barwy i dobrą adhezją do podłoża. Stabilność barwnej powłoki uzależniona jest od chemicznej natury spoiwa, ale także pigmentu lub barwnika. Środki barwiące powinny być albo związkami rozpuszczalnymi w spoiwie, albo ze sobą kompatybilnymi, albo być tak rozdrobnione, ażeby nie rozpraszać światła. Wymiary drobin napełniaczy mniejsze niż długości fali (380–780 nm) nawet w niewielkich ilościach nadają barwę spoiwom, zachowując przy tym częściową ich transparentność. Pigmenty mogą także pełnić funkcję substancji ekranujących, chroniących spoiwo wielkocząsteczkowe przed szkodliwym działaniem światła z zakresu ultrafioletu. Jest to wynik pochłaniania promieniowania w warstwie przypowierzchniowej powłoki oraz tzw. efektu barierowego. Dostępne na rynku preparaty handlowe stosowane w konserwaji bazują na spoiwach pochodzenia naturalnego, takich jak mastyks, bądź na syntetycznych polimerach: akrylowych, alkidowych, ketonowych. W pracy przedstawiono wybrane wyniki badań laboratoryjnych preparatów powłokotwórczych sporządzonych na bazie różnych spoiw wielkocząsteczkowych.</p> ER -